María La Loca - Celia Cruz

Con los zapatos rotos

va caminando María la loca

va por la calle ocho

ocho razones, ocho derrotas

La vida que es la vida

le ha dado harapos y no fortuna

su corazón un trapo

remiendos mucho y fe ninguna

Ahí viene

María la loca

ahí va

desgracia encima

Ahí viene

vaya bicoca

ahí va

hay quien se arrima

Nadie sabe

que ella tiene pena en el alma

los amores de un caballero

dejaron su piel marcada

Con la mirada abajo

huye del mundo María la loca

sueña con un pasado

pasado el tiempo nadie lo nota

Vive en la misma cale

noche tras noche la misma cuna

habla con la botella

querida amiga de su amargura

Ahí viene…

Nadie sabe

que ella tiene pena en el alma

los amores de un caballero

dejaron su piel marcada

Rompe con la luna

que ya viene el sol

y llega la mañana

busca algún refugio

pa’tu corazón

y el gallo canta

met kapotte schoenen

Maria la loca loopt

gaat de achtste straat in

acht redenen, acht nederlagen

Het leven dat leven is

heeft hem vodden gegeven en geen fortuin

zijn hart een vod

patches veel en geloof geen

hier komt het

Maria de gek

daar gaat het

ongeluk hierboven

hier komt het

wauw

daar gaat het

er zijn mensen die dichtbij komen

Niemand weet het

dat ze verdriet in haar ziel heeft

de liefdes van een heer

ze hebben hun huid gemarkeerd

Naar beneden kijken

ren weg van de wereld Maria de gek

dromen van een verleden

na verloop van tijd merkt niemand het

Hij woont in dezelfde straat

nacht na nacht dezelfde wieg

praat met de fles

beste vriend van je bitterheid

Hier komt het...

Niemand weet het

dat ze verdriet in haar ziel heeft

de liefdes van een heer

ze hebben hun huid gemarkeerd

breken met de maan

de zon komt eraan

en de ochtend komt

zoek een schuilplaats

voor je hart

en de haan zingt