Le Facteur - Cecil Otter

Do you feel like no one needs you?

Do you feel like all the joy is gone?

When a bitter dream, cracks through your grinning mask:

Look beyond the shattered pieces

And clear the wreckage

I got a closet full of broken legs that I don’t wanna stand on

It’s planned wrong.

It’s like, «I don’t understand, Mom.»

The same, sad song and dance gone awry, on demand

On the fly, cross the land, by and by, ride or die

Left high and dry, run into the sandbar

Praying for a high tide or a run-in with the land shark

A landmark, anything that signifies a hope

That I’ll be going back to charting open water.

I can taste it

Face it.

It’s time to let the birds out of their cages

I’m out of my patience.

I ain’t seen a lighthouse in ages

Pages are cluttered, I’m undercover

Wishing for a lover, while I’m singing for my supper, like:

And she dances like the ocean

By candlelight.

A fan of my devotion

A phantom of the floating opera

And she honored my system

But I’m the victim

She brought a pax on my wisdom

Blood-drunk with an incurable hangover

And I’m unsure if I’ll stay sober

It’s like, I know it ain’t over

Your heart belongs to me now, but it’s certain to change owners

And it’s that strange odor, more than fishy

That’s got me warped and shifty, fishing in a lost cause

Lock, stock, and two smoking earlobes.

Some third-grade De Niro

With a hero complex, zeroed in and singing

And dancing, for the bullets flying at my feet

While I feed her hunger, she’s harassing me

But I turn it around, casually

Light a match and watch her laugh-factory burn to the ground

She holds that pose, where no grass grows

Just a cold black rose, on an old back road

And she dances like the ocean

By candlelight.

A fan of my demotion

A phantom of the floating opera

And she honored my system

But I’m the victim

She brought a pax on my wisdom

And she dances like the ocean

By candlelight.

A fan of my devotion

A phantom of the floating opera

Why should we be at such desperate haste to succeed?

And in such desperate enterprises?

Look beyond the shattered pieces

And clear the wreckage

Heb je het gevoel dat niemand je nodig heeft?

Heb je het gevoel dat alle vreugde weg is?

Wanneer een bittere droom door je grijnzende masker breekt:

Kijk verder dan de verbrijzelde stukken

En ruim het wrak op

Ik heb een kast vol gebroken benen waar ik niet op wil staan

Het is verkeerd gepland.

Het is als: "Ik begrijp het niet, mam."

Hetzelfde, droevige lied en dans mis gegaan, op aanvraag

Onderweg, steek het land over, keer op keer, rijd of sterf

Hoog en droog achtergelaten, ren de zandbank in

Bidden voor vloed of een aanvaring met de landhaai

Een oriëntatiepunt, alles wat een hoop betekent

Dat ik terug ga naar het in kaart brengen van open water.

Ik kan het proeven

Onder ogen zien.

Het is tijd om de vogels uit hun kooien te laten

Ik heb geen geduld meer.

Ik heb in tijden geen vuurtoren gezien

Pagina's zijn rommelig, ik ben undercover

Ik wens een minnaar, terwijl ik zing voor mijn avondeten, zoals:

En ze danst als de oceaan

Bij kaarslicht.

Een fan van mijn toewijding

Een spook van de zwevende opera

En ze eerde mijn systeem

Maar ik ben het slachtoffer

Ze bracht een pax op mijn wijsheid

Bloeddronken met een ongeneeslijke kater

En ik weet niet zeker of ik nuchter zal blijven

Het is alsof ik weet dat het nog niet voorbij is

Je hart is nu van mij, maar het zal zeker van eigenaar veranderen

En het is die vreemde geur, meer dan visachtig

Dat maakt me krom en onhandig, vissend voor een verloren zaak

Slot, voorraad en twee rokende oorlellen.

Sommige De Niro . van de derde klas

Met een heldencomplex, gefocust en zingend

En dansen, voor de kogels die aan mijn voeten vliegen

Terwijl ik haar honger voed, valt ze me lastig

Maar ik draai het om, terloops

Steek een lucifer aan en zie hoe haar lachfabriek tot de grond afbrandt

Ze houdt die pose aan, waar geen gras groeit

Gewoon een koude zwarte roos, op een oude zijweg

En ze danst als de oceaan

Bij kaarslicht.

Een fan van mijn degradatie

Een spook van de zwevende opera

En ze eerde mijn systeem

Maar ik ben het slachtoffer

Ze bracht een pax op mijn wijsheid

En ze danst als de oceaan

Bij kaarslicht.

Een fan van mijn toewijding

Een spook van de zwevende opera

Waarom zouden we zo'n wanhopige haast hebben om te slagen?

En in zulke wanhopige ondernemingen?

Kijk verder dan de verbrijzelde stukken

En ruim het wrak op