Pardon - Catherine Ringer

L’autobus était mi-plein

Près de moi une place vide

Elle s’approche, s’assoie

Et comme s’excusant de vivre

Me dit pardon

Excusez-moi

Pardon, pardon

Pardonnez-moi

Le monsieur tendait le bras

Vers une boite de haricots

Avait l’air un peu moite

Et moi je pensais vaguement à un gigot

Il me fait pardon

Excusez-moi

Pardon, pardon

Pardonnez-moi

Mais y’a pas de pardon

Parce qu’y a pas de faute

Pas de pardon

Parce qu’y a rien à pardonner

Pas de Pardon

Y’a pas de faute

Et y’a rien à pardonner

J'étais là, toute tendue

A pleurer comme une gourde

Je n’avais pas voulu

Alors j’allais en découdre

Je lui dis pardon

Excuses-moi

Pardon, pardon

Pardonnes-moi

Mais y’a pas de pardon

Parce qu’y a pas de faute

Pas de pardon

Parce qu’y a rien à pardonner

Pas de pardon

Y’a pas de faute

Et y’a rien à pardonner

De bus was halfvol

Bij mij een lege plek

Ze loopt erheen, gaat zitten

En alsof je je verontschuldigt voor het leven

Zeg sorry tegen me

Neem me niet kwalijk

Sorry mijn excusses

Neem me niet kwalijk

De heer stak zijn arm uit

Naar een blik bonen

Zag er een beetje klam uit

En ik dacht vaag aan een lam

Hij vergeeft me

Neem me niet kwalijk

Sorry mijn excusses

Neem me niet kwalijk

Maar er is geen vergeving

Omdat er geen fout is

geen vergeving

Omdat er niets te vergeven is

Geen vergeving

Er is geen fout

En er valt niets te vergeven

Ik was erbij, helemaal gespannen

Om te huilen als een kalebas

ik wilde niet

Dus ik ging het uitzoeken

Ik zeg sorry tegen hem

Neem me niet kwalijk

Sorry mijn excusses

Neem me niet kwalijk

Maar er is geen vergeving

Omdat er geen fout is

geen vergeving

Omdat er niets te vergeven is

geen vergeving

Er is geen fout

En er valt niets te vergeven