Una Vez Mas - Carlos Mata

espués de salir en nuestra última noche nos despedimos conun brillo en los ojos.

Me dijo por primera vez la verdad con toda su calma y sin piedad:

«Ya no te quiero, pobre cariño, fuiste un muñeco, mi marioneta»

y mientras las lágrimas llenaban mis ojos le empecé a rogar:

una vez más, una vez más, déjame besar tus labios una vez más.

Una vez más, una vez más, déjame sentir tu cuerpo una vez más.

Fue un engaño, una mala broma lo que me dijo sobre su amor,

mientras se iba mi mente rogaba que fuese mentira lo que fue su adiós…

Na het vertrek op onze laatste nacht namen we afscheid met een twinkeling in onze ogen.

Hij vertelde me voor het eerst de waarheid met al zijn kalmte en zonder genade:

"Ik hou niet meer van je, arme schat, je was een pop, mijn marionet"

en terwijl de tranen mijn ogen vulden, begon ik hem te smeken:

nog een keer, nog een keer, laat me je lippen nog een keer kussen.

Nog een keer, nog een keer, laat me je lichaam nog een keer voelen.

Het was bedrog, een slechte grap wat hij me vertelde over zijn liefde,

Toen hij wegging, smeekte mijn geest dat zijn afscheid een leugen was...