Tan Lejos de Ti - Carlos Mata

Quise escapar de ti, lejos de ti;

decidimos que era mejor, que era normal,

ya cansado de caminar, no me puedo engañar…

este invento de libertad ya no da mas,

He intentado olvidarte amor… con alguien mas,

y en el fondo de mis deseos siempre estas tu,

has dejado un vacio en mi, hoy todo me habla de ti…

cada calle de esta ciudad, cada cada lugar.

Tan lejos de ti y aún vas conmigo!

lejos de ti no se quien soy,

tan lejos de ti no puedo seguir…

me sobran los dias desde que no estas.

Tan lejos de ti no tengo vida!

lejos de ti nada es igual,

tan lejos de ti y aun vives en mi!

hasta el viento pronuncia tu nombre al pasar…

Me he embriagado hasta naufragar, para olvidar;

mi memoria lleva tu piel y tu verdad,

es inutil seguir asi abrazado a mi soledad…

necesito volver a ti para vivir!

Tan lejos de ti y aún vas conmigo!

lejos de ti no se quien soy,

tan lejos de ti no puedo seguir…

me sobran los dias desde que no estas.

Tan lejos de ti no tengo vida!

lejos de ti nada es igual,

tan lejos de ti y aun vives en mi!

hasta el viento pronuncia tu nombre al pasar…

Ik wilde aan je ontsnappen, weg van je;

we besloten dat het beter was, dat het normaal was,

Moe van het lopen, ik kan mezelf niet voor de gek houden...

deze uitvinding van vrijheid geeft niet langer,

Ik heb geprobeerd je liefde te vergeten... met iemand anders,

en op de bodem van mijn verlangens ben jij altijd,

je hebt een leegte in mij achtergelaten, vandaag vertelt alles me over jou...

elke straat van deze stad, elke plaats.

Zo ver van jou en je bent nog steeds bij mij!

Ver van jou weet ik niet wie ik ben

Zo ver bij jou vandaan kan ik niet verder...

Ik heb genoeg dagen sinds je er niet bent.

Zo ver van jou heb ik geen leven!

ver van jou is niets meer hetzelfde,

zo ver van jou en je leeft nog steeds in mij!

zelfs de wind spreekt je naam uit als hij voorbijgaat...

Ik werd dronken totdat ik schipbreuk leed, om te vergeten;

mijn herinnering draagt ​​jouw huid en jouw waarheid,

Het heeft geen zin om zo door te gaan met het omarmen van mijn eenzaamheid...

Ik moet naar je terugkeren om te leven!

Zo ver van jou en je bent nog steeds bij mij!

Ver van jou weet ik niet wie ik ben

Zo ver bij jou vandaan kan ik niet verder...

Ik heb genoeg dagen sinds je er niet bent.

Zo ver van jou heb ik geen leven!

ver van jou is niets meer hetzelfde,

zo ver van jou en je leeft nog steeds in mij!

zelfs de wind spreekt je naam uit als hij voorbijgaat...