Primavera - Carlos Lyra

O meu amor sozinho

É assim como um jardim sem flor

Só queria poder ir dizer a ela

Como é triste se sentir saudade

É que eu gosto tanto dela

Que é capaz dela gostar de mim

E acontece que eu estou mais longe dela

Que da estrela a reluzir na tarde

Estrela, eu lhe diria

Desce à terra, o amor existe

E a poesia só espera ver

Nascer a primavera

Para não morrer

Não há amor sozinho

É juntinho que ele fica bom

Eu queria dar-lhe todo o meu carinho

Eu queria ter felicidade

É que o meu amor é tanto

Um encanto que não tem mais fim

E no entanto ele nem sabe que isso existe

É tão triste se sentir saudade

Amor, eu lhe direi

Amor que eu tanto procurei

Ah, quem me dera eu pudesse ser

A tua primavera

E depois morrer

Mijn liefde alleen

Het is als een tuin zonder bloem

Ik wilde het haar gewoon kunnen vertellen

Wat is het verdrietig om je te missen

Het is gewoon dat ik haar zo leuk vind

Dat ze me leuk kan vinden

En het blijkt dat ik verder bij haar vandaan ben

Die van de ster die 's middags schijnt

Ster, ik zou het je zeggen

Kom naar de aarde, liefde bestaat

En poëzie wacht gewoon om te zien

Geboren in de lente

niet om te sterven

er is geen liefde alleen

Het is samen dat hij goed is

Ik wilde je al mijn genegenheid geven

Ik wilde gelukkig zijn

Is dat mijn liefde zo veel is?

Een charme die geen einde heeft

En hij weet echter niet eens dat het bestaat

Het is zo verdrietig om je te missen

Liefs, ik zal het je zeggen

Liefde waar ik zoveel naar op zoek was

Oh, ik wou dat ik kon zijn

jouw lente

En na het overlijden