Il Testo Che Avrei Voluto Scrivere - Caparezza

Devo scrivere un testo

Un testo che tocchi la vetta del Kilimangiaro, non di Spotify

Lo colloco nella scaletta e i concerti diventano dei formicai

Le rime talmente pungenti che sembrano concepite con il braille

E più che parole somigliano a colpi thai!

Un inno di generazione, profumo di spirito giovane

Gremito d’ogni citazione, Epicuro, D’Aquino, Aristotele

Un testo prolifico che quasi quasi lo intitolo «Gonade»

E strofe che mandano a casa anche un nomade

Su «Mucchio» e «Rumore» non più recensione alla cazzo di cane

Vincerò un Grammy così da godermi il collasso di Kanye

Non è per niente né carne né pesce, l’andazzo di Ariel

Ma ti rapisce e scatena le guerre è il ritratto di Paride

Vorrei scrivere un testo epocale, così bello che lo sento e sto male

Così teso che fa pure male, così tetro che suona al mio funerale

Così introspettivo che ne vedi le viscere, che chi lo sente capisce me

Che faccia di me quasi un viceré, come Richelieu, si intuisce che

Il testo che avrei voluto scrivere

Non è di certo questo

Il testo che avrei voluto scrivere

Non è di certo questo

Perciò dovrò continuare a scrivere

Perché di certo riesco

Prima o poi

Scrivo il migliore dei testi, Mogol e Lavezzi lanciatemi invettive

Così impegnato che il cantautorato in confronto è da sguatteri di regime

Nei palazzetti pazzeschi sarò Palazzeschi, «Lasciatemi divertire»

Prima che arrivi la fine, che passi il confine tra sciatiche e minestrine

Io scriverò un testo con un senso così contagioso che lo twitti

Sarò più famoso di Gesù, no di più, più famoso di Hello Kitty

Così che corra meno rischi al limite poi rimedio Friskies

E sulla spiaggia si farà l’alba senza falò di demo e dischi

Sì che lo creo, il testo che giurò vi stupirà

Il testo della mia maturità inteso non come «maturità quinta liceo»

Poi pubblico un disco di rarità

Così non sarà più di rarità ci metterò l’anima

Ci metterò faccia ed ingegno, sarà una mina che lascerà il segno

Come la mina che lasci nel seggio solo che cambierà in meglio (Finché non

cambierà il vento)

C'è chi vuole che io taccia adesso

Bene, meglio fare un pezzo strumentale che un cantato che non faccia testo

L’importante è che si faccia presto

Il testo che avrei voluto scrivere

Non è di certo questo

Il testo che avrei voluto scrivere

Non è di certo questo

Perciò dovrò continuare a scrivere

Perché di certo riesco

Prima o poi, di certo riesco

Prima o poi

Scrivo tanto ma non sono soddisfatt-

Scrivo tanto ma non sono soddis-

Scrivo-

Scrivo tanto soddisfatto mai, sono il vanto per i cartolai

E vado come un treno perché non mi sento arrivato

Non ascolto il giudizio del popolo intero perché non mi sento Pilato

E sì, gente, sono esigente, non mi interessa chi scalza me

Sono alla ricerca come la tua offerta per le azalee

Quindi ándale, ándale, ándale

Il testo che avrei voluto scrivere

Non è di certo questo

Il testo che avrei voluto scrivere

Non è di certo questo

Il testo che avrei voluto scrivere

Non è di certo questo

Il testo che avrei voluto scrivere

Non è di certo questo

Il testo che avrei voluto scrivere

Non è di certo questo

Perciò dovrò continuare a scrivere

A scrivere, a scrivere, a scrivere, a scrivere, a scrivere

A scrivere, a scrivere, a scrivere, a scrivere

Ik moet een tekst schrijven

Een tekst die de top van de Kilimanjaro raakt, niet Spotify

Ik plaats het in de line-up en de concerten worden mierenhopen

De rijmpjes zo scherp dat ze met braille lijken te zijn bedacht

En meer dan woorden lijken ze op Thaise shots!

Een hymne van generatie, geur van een jonge geest

Gevuld met elk citaat, Epicurus, Aquino, Aristoteles

Een vruchtbare tekst die ik bijna "Gonade" noem

En strofen die zelfs een nomade naar huis sturen

Op «Mucchio» en «Rumore» geen recensie meer van de verdomde hond

Ik win een Grammy zodat ik kan genieten van Kanye's ineenstorting

Ariels houding is helemaal geen vlees of vis

Maar het ontvoert je en ontketent oorlogen is het portret van Parijs

Ik zou graag een epochale tekst willen schrijven, zo mooi dat ik het voel en me slecht voel

Zo gespannen dat het pijn doet, zo somber klinkt het op mijn begrafenis

Zo introspectief dat je het lef ziet, dat wie het hoort mij begrijpt

Wat mij bijna een onderkoning maakt, zoals Richelieu, dat kun je wel raden

De tekst die ik wilde schrijven

Dat is het zeker niet

De tekst die ik wilde schrijven

Dat is het zeker niet

Dus ik zal moeten blijven schrijven

Omdat ik dat zeker kan

Vroeger of later

Ik schrijf de beste teksten, Mogol en Lavezzi gooien scheldwoorden naar me

Zo druk dat de singer-songwriter in vergelijking een bijkeuken is

In de gekke gebouwen zal ik Palazzeschi zijn, "Laat me plezier hebben"

Voordat het einde komt, laat de grens tussen sciatiche en soepen passeren

Ik zal een tekst schrijven met zo'n aanstekelijke zin dat ik hem tweet

Ik zal beroemder zijn dan Jezus, niet meer, beroemder dan Hello Kitty

Zodat hij minder risico loopt tot het uiterste dan Friskies remedie

En op het strand zal er dageraad zijn zonder een vreugdevuur van demo's en platen

Ja dat doe ik, de tekst die hij zwoer zal je verbazen

De tekst van mijn middelbare schooldiploma is niet bedoeld als "middelbare schoolrijpheid"

Dan breng ik een zeldzaamheidsrecord uit

Dus het zal niet langer zeldzaam zijn, ik zal er mijn ziel in stoppen

Ik zal mijn gezicht en verstand plaatsen, het zal een mijn zijn die zijn sporen zal achterlaten

Net als de mijn die je in de stoel achterlaat, alleen zal het ten goede veranderen (Totdat

de wind zal veranderen)

Er zijn mensen die willen dat ik nu mijn mond houd

Wel, het is beter een instrumentaal stuk te maken dan een cantato zonder tekst

Het belangrijkste is dat het snel gedaan is

De tekst die ik wilde schrijven

Dat is het zeker niet

De tekst die ik wilde schrijven

Dat is het zeker niet

Dus ik zal moeten blijven schrijven

Omdat ik dat zeker kan

Vroeg of laat slaag ik zeker

Vroeger of later

Ik schrijf veel, maar ik ben niet tevreden

Ik schrijf veel, maar ik ben niet tevreden

Ik schrijf-

Ik schrijf zo tevreden, ik ben de trots van kantoorboekhandels

En ik ga als een trein omdat ik niet het gevoel heb dat ik ben aangekomen

Ik luister niet naar het oordeel van het hele volk, want ik voel me niet als Pilatus

En ja, mensen, ik ben veeleisend, het kan me niet schelen wie mij ondermijnt

Ze lijken op jouw aanbod voor azalea's

Vandaar ándale, ándale, ándale

De tekst die ik wilde schrijven

Dat is het zeker niet

De tekst die ik wilde schrijven

Dat is het zeker niet

De tekst die ik wilde schrijven

Dat is het zeker niet

De tekst die ik wilde schrijven

Dat is het zeker niet

De tekst die ik wilde schrijven

Dat is het zeker niet

Dus ik zal moeten blijven schrijven

Schrijven, schrijven, schrijven, schrijven, schrijven

Schrijven, schrijven, schrijven, schrijven