What I Miss Most - Calum Scott

It must have been a year since

I was thrown across an ocean far from home

And I was making oceans

Riding in between the highs and lows

Woah, when awake in the morning I

You is the first on my mind

Maybe what I miss most

It wasn’t made of steel and stones

And maybe what I miss most

It wasn’t born of skin and bone

Under the sun, up on the waves

Under three climbs when I’m far away

Maybe what I miss most

And maybe you’ll never know

And maybe you’ll never know

And maybe you’ll never know

Life beyond the window

I’m jealous of the way the black bird flies

Free among the people

Those quarter million stories pass me by

Woah, I awake in the moonlight I

You is the last on my mind

And maybe what I miss most

It wasn’t made of steel and stones

And maybe what I miss most

It wasn’t born of skin and bone

Under the sun, up on the waves

Under three climbs and I’m far away

Maybe what I miss most

And maybe you’ll never know

And maybe you’ll never know

And maybe you’ll never know

I remember at the table

All those faces, where did they go?

I imagine what it looks like

When I’m not there

I remember, every summer

But now that years are, just a number

There’s no backroots

Time is faster with everything I’ve left behind

O but maybe what I miss most

It wasn’t made of steel and stones

And maybe what I miss most

It wasn’t born of skin and bone

Cause under the sun, up on the waves

Under three climbs and I’m far away

Maybe what I miss most

And maybe you’ll never know

And maybe you’ll never know

And maybe you’ll never know

Het moet een jaar geleden zijn

Ik werd over een oceaan geslingerd ver van huis

En ik maakte oceanen

Tussen de hoogte- en dieptepunten door rijden

Woah, als ik 's ochtends wakker ben,

Jij bent de eerste in mijn gedachten

Misschien wat ik het meest mis

Het was niet gemaakt van staal en stenen

En misschien wat ik het meest mis

Het is niet geboren uit huid en botten

Onder de zon, op de golven

Minder dan drie beklimmingen als ik ver weg ben

Misschien wat ik het meest mis

En misschien zul je het nooit weten

En misschien zul je het nooit weten

En misschien zul je het nooit weten

Het leven voorbij het raam

Ik ben jaloers op de manier waarop de zwarte vogel vliegt

Vrij onder de mensen

Die kwart miljoen verhalen gaan aan me voorbij

Woah, ik word wakker in het maanlicht I

Jij bent de laatste in mijn gedachten

En misschien wat ik het meest mis

Het was niet gemaakt van staal en stenen

En misschien wat ik het meest mis

Het is niet geboren uit huid en botten

Onder de zon, op de golven

Minder dan drie beklimmingen en ik ben ver weg

Misschien wat ik het meest mis

En misschien zul je het nooit weten

En misschien zul je het nooit weten

En misschien zul je het nooit weten

Ik herinner me aan de tafel

Al die gezichten, waar zijn ze gebleven?

Ik stel me voor hoe het eruit ziet

Als ik er niet ben

Ik herinner me, elke zomer

Maar nu die jaren zijn, slechts een getal

Er is geen backroots

De tijd gaat sneller met alles wat ik heb achtergelaten

O maar misschien wat ik het meest mis

Het was niet gemaakt van staal en stenen

En misschien wat ik het meest mis

Het is niet geboren uit huid en botten

Oorzaak onder de zon, op de golven

Minder dan drie beklimmingen en ik ben ver weg

Misschien wat ik het meest mis

En misschien zul je het nooit weten

En misschien zul je het nooit weten

En misschien zul je het nooit weten