Bring On The Empty Horses (Feat. Kellin Quinn) - Call US Forgotten, Kellin Quinn

My breath collapses with the world around me

Shattered reflections and contradiction

My grip is slipping from the sand above

And it’s a long way down, a long way down from here

Fate slips it’s fingers around my racing heart

Shaking but standing, my conscious disbanding

Tell me I’m dreaming, I must be dreaming

Tell me I’m dreaming

Can’t shake my conscious from this nightmare

Can’t come to terms, is this reality?

Is this reality?

Can’t find myself in my reflection

Tell me you’re close behind, that I will be just fine

That I will be just fine

This structure’s unstable, resting our hope on this unsound foundation

Mark my words

The silence is torture;

please tell me I’m not alone

That I’m not too far gone and not too far from home

The air in my lungs escapes me and though I have no strength left to stand

I will scream your name breathless to the distance in the hopes that it will

find your ears

And bring me back to you

Breaths from the end, desperate

Screaming your name, just silence

Wake me up

Can’t shake my conscious from this nightmare

Can’t come to terms, is this reality?

Is this reality?

Can’t find myself in my reflection

Tell me you’re close behind, that I will be just fine

That I will be just fine

My eyes are open but I swear I’m sleeping

Wake me up, wake me up

I stand alone, so stationary in the space between

A blink and a tear

My echoes keep me company

Please hear me

My voice can’t breach this distance inbetween us or so it seems

Please here me now

'Cause my voice can’t breach this distance

Let’s make the earth shake

(Never back down)

Our screams make earthquakes

(Heaven hark the sound)

Let’s make the earth shake

(Never back down)

Our screams make earthquakes

(Heaven hark the sound)

Shake me from this slumber

Reclaim my pulse and existence

Before I’m lost

Before I’m lost forever

Take me far from here

Mijn adem stort in met de wereld om me heen

Versplinterde reflecties en tegenstrijdigheden

Mijn grip glijdt weg van het zand erboven

En het is een lange weg naar beneden, een lange weg vanaf hier

Het lot glijdt met zijn vingers om mijn racehart

Schudden maar staan, mijn bewuste ontbinding

Zeg me dat ik droom, ik moet dromen

Zeg me dat ik droom

Ik kan mijn bewustzijn niet van deze nachtmerrie afschudden

Kan het niet eens worden, is dit de realiteit?

Is dit de realiteit?

Kan mezelf niet vinden in mijn reflectie

Zeg me dat je dichtbij bent, dat het goed met me gaat

Dat het goed met me gaat

Deze structuur is onstabiel en we hopen op deze ondeugdelijke basis

Let op mijn woorden

De stilte is marteling;

zeg me alsjeblieft dat ik niet de enige ben

Dat ik niet te ver weg ben en niet te ver van huis

De lucht in mijn longen ontsnapt me en hoewel ik geen kracht meer heb om op te staan

Ik schreeuw je naam ademloos in de verte in de hoop dat het zal

vind je oren

En breng me terug naar jou

Adem vanaf het einde, wanhopig

Je naam schreeuwen, gewoon stilte

Maak me wakker

Ik kan mijn bewustzijn niet van deze nachtmerrie afschudden

Kan het niet eens worden, is dit de realiteit?

Is dit de realiteit?

Kan mezelf niet vinden in mijn reflectie

Zeg me dat je dichtbij bent, dat het goed met me gaat

Dat het goed met me gaat

Mijn ogen zijn open, maar ik zweer dat ik slaap

Maak me wakker maak me wakker

Ik sta alleen, dus stationair in de ruimte ertussen

Een knipoog en een traan

Mijn echo's houden me gezelschap

Hoor me alsjeblieft

Mijn stem kan deze afstand tussen ons niet doorbreken of zo lijkt het

Alsjeblieft, hier me nu

Omdat mijn stem deze afstand niet kan overschrijden

Laten we de aarde laten trillen

(Geef nooit op)

Ons geschreeuw maakt aardbevingen

(Hemel hoor het geluid)

Laten we de aarde laten trillen

(Geef nooit op)

Ons geschreeuw maakt aardbevingen

(Hemel hoor het geluid)

Schud me uit deze slaap

Win mijn hartslag en bestaan ​​terug

Voordat ik verdwaald ben

Voordat ik voor altijd verloren ben

Breng me ver van hier