Don Arturo - Calibre 50

La desición fue tomada

Y Don Arturo era de palabra

Iba a pelearles, estaba claro

Al puro estilo Badiraguato

Que se entregara, nunca hizo caso

No me alcanzaron los santos

Para topar a un mundo de guachos

En Cuernavaca temblo la tierra

Por el que iban no era cualquiera

Casi por nadien un beltrán leyva

Don Arturo fue el primero

Y se le puso el pecho a las balas

Fueron cayendo, uno por uno

Se escucha un grito, que viva El Barbas

Era Chalito por la ventana

¡Y puro Calibre 50 pariente!

¡Aah!

Tampoco se fueron lizos

Nos los llevamos entre las patas

Y se fue uno, otros que siete

De todos modos, nunca la pierde

No dicen todo, no les conviene

Así es la vida del hombre

Cuando te envuelve la vida recia

Ganas y pierdes, lo más seguro

Todo es incierto, y más el futuro

Eran palabras de Don Arturo

De beslissing is genomen

En Don Arturo was van woord

Ik ging tegen ze vechten, het was duidelijk

In de pure Badiraguato-stijl

Dat hij zichzelf opgaf, hij schonk er nooit aandacht aan

De heiligen hebben mij niet bereikt

Om een ​​wereld van guacho's tegen te komen

In Cuernavaca beefde de aarde

Degene waar ze voor gingen was niet zomaar iemand

Bijna voor niemand een beltrán leyva

Don Arturo was de eerste

En de borst werd onder vuur genomen

Ze vielen, één voor één

Een kreet wordt gehoord, lang leve El Barbas

Het was Chalito bij het raam

En puur Calibre 50 relatief!

ah!

Ze waren ook niet glad

We nemen ze tussen de benen

En nog één over, behalve zeven

Hoe dan ook, hij verliest haar nooit

Ze zeggen niet alles, het past niet bij hen

Dit is het leven van de mens

Wanneer het harde leven je omringt

Je wint en verliest, de veiligste

Alles is onzeker, en meer nog de toekomst

Het waren woorden van Don Arturo