Chalito - Calibre 50

Veintiuno tenía Chalito

Le tocó la mala suerte

Cuentan que de muchachito

Le encantaba tronar cohetes

Que al poco tiempo no eran de juguete

La capital no dormía

Se andaba el CB despierto

Fino chanate traía

De Arturo buen elemento

Salió igualito, igualito que el viejo

Al estilo de aquel hombre

Sentado en una hielera

Cuando lo traes en la sangre

¿Cuál es la opción que te queda?

Darle hasta que tope y sea lo que Dios quiera

Y puro Calibre 50, oiga

Claves, radios y frecuencias

Eran parte de mis días

Me acubrí a las consecuencias

Sabía dónde me metía

Siento viví muy recio la vida

La tierra comió algo bueno

A ver si no le hago daño

La última yo se las cuento

No respondieron mis brazos

Y caí a la tierra donde al fin descanso

Todo lo que diga sobra

Al fin ya estoy en la banca

Ojalá sirva mi historia

Y que agarre el rollo la raza

No hay nada como la familia y la casa

Eenentwintig had Chalito

Hij heeft pech gehad

Dat zeggen ze als kleine jongen

Hij hield ervan om raketten te donderen

Dat ze in korte tijd geen speelgoed waren

De hoofdstad sliep niet

De CB was wakker

Fijne chanate gebracht

Arthur's goede item

Hij kwam er net zo uit als de oude

In de stijl van die man

in een koeler zitten

Wanneer je het in het bloed brengt

Wat is de optie die je nog hebt?

Geef het tot het uiterste en wees wat God wil

En puur Calibre 50, hey

Toetsen, radio's en frequenties

Ze maakten deel uit van mijn dagen

Ik dekte mezelf toe voor de gevolgen

Ik wist waar ik heen ging

Ik heb het gevoel dat ik heel hard geleefd heb

De aarde heeft iets goeds gegeten

Eens kijken of ik hem geen pijn doe

De laatste die ik je zeg

mijn armen reageerden niet

En ik viel op de grond waar ik eindelijk rust

Alles wat genoeg zegt

Ik ben eindelijk op de bank

Ik hoop dat mijn verhaal nuttig is

En laat de race de rol grijpen

Er gaat niets boven familie en thuis