¿Quién Te Crees? - MC Davo, Calibre 50

No tiene por qué, mi ánimo, depender de ti

Duele tu adiós, tu olvido, todo lo que dejaste en mí

Soy sincero, me está costando algo olvidarte

Pero la vida sigue y yo seguiré por otra parte

Te deseo lo mejor en esta vida y la que sigue

Y no quisiera decirlo, pero este amor no lo consigues

Ni en la esquina y menos con esos amigos

Porque de la ruptura fueron partícipes y testigos

Yo, por mi parte, voy a estar bien, seré feliz

En cuanto a lo que hubo, lo tomaré como un desliz

Y voy a decir mil veces una frase inmejorable

«Fuiste una vez mi gran amor, pero nadie es indispensable»

¿Quién te crees para disponer de mí

De mi buen o mal humor, de si soy o no feliz?

¿Quién te crees para no poderte superar?

Pero voy a darme mi lugar, el que no supiste dar

Como si tú importaras, nada más

Y un consejo de amigos, que eso dijiste que seríamos

Cierra los ojos al besar como cuando nos queríamos

Ciérralos y ruega a Dios que no presienta

Que besas pensando en mí, porque un día se va a dar cuenta

Y van a discutir, parece que los estoy viendo

Y estoy casi seguro que terminarán rompiendo

Esta relación que no tiene pies ni cabeza

Porque tú buscas olvido, y de colección tú eres su pieza

Y no te deseo mal, por lo mucho que parece

Aunque pensándolo bien, igual y sí te lo mereces

Por el pequeño gran desastre que hiciste en mi vida

Porque aunque ya te perdoné, mi corazón jamás lo olvida

¿Quién te crees para disponer de mí

De mi buen o mal humor, de si soy o no feliz?

¿Quién te crees para no poderte superar?

Pero voy a darme mi lugar, el que no supiste dar

Como si tú importaras, nada más

Het hoeft niet, mijn geest, van jou afhankelijk te zijn

Je afscheid doet pijn, je vergeetachtigheid, alles wat je in mij achterliet

Ik ben oprecht, het kost me iets om je te vergeten

Maar het leven gaat door en ik ga elders verder

Ik wens je het beste in dit leven en het leven dat volgt

En ik wil het niet zeggen, maar deze liefde krijg je niet

Zelfs niet in de hoek en minder met die vrienden

Vanwege de breuk waren ze deelnemers en getuigen

Van mijn kant komt het goed, ik zal gelukkig zijn

Wat er was, ik neem het als een slip

En ik ga duizend keer een onverslaanbare zin zeggen

"Je was ooit mijn grote liefde, maar niemand is onmisbaar"

Wie denk je dat je bent om van me af te komen

Van mijn goede of slechte humeur, of ik gelukkig ben of niet?

Wie denk je dat je bent om jezelf niet te kunnen overtreffen?

Maar ik ga mezelf mijn plaats geven, degene die je niet wist te geven

Alsof je er toe deed, meer niet

En een tip van vrienden, dat is wat je zei dat we zouden zijn

Sluit je ogen als je zoent, zoals toen we van elkaar hielden

Sluit ze en bid tot God, ik voel het niet

Dat je kust terwijl je aan me denkt, want op een dag zul je je realiseren

En ze gaan ruzie maken, het lijkt erop dat ik ze zie

En ik ben er bijna zeker van dat ze uiteindelijk uit elkaar gaan

Deze relatie zonder kop of staart

Omdat je de vergetelheid zoekt, en je bent het verzamelstuk ervan

En ik wens je geen kwaad, zoveel als het lijkt

Hoewel ik erover nadenk, hetzelfde en ja, je verdient het

Voor de kleine grote puinhoop die je in mijn leven hebt gemaakt

Want hoewel ik je al vergeven heb, vergeet mijn hart het nooit

Wie denk je dat je bent om van me af te komen

Van mijn goede of slechte humeur, of ik gelukkig ben of niet?

Wie denk je dat je bent om jezelf niet te kunnen overtreffen?

Maar ik ga mezelf mijn plaats geven, degene die je niet wist te geven

Alsof je er toe deed, meer niet