Morpheus In A Masquerade - Cain's Offering

One more night, one more before I shall wither and die

Grant me just one more life, one more, I need it to make this thing right

The more that I gave the less I received, it’s all for them and none for me

I am unworthy to be sacrificed, I’m such a tragic comic

Doing the dance and singing the songs

I’m Morpheus in a masquerade

The orchard of sins I have held deep within

I will burn down for you

One more night for me to turn into what I’ve portrayed

Call me by my true name one more time, one more before it’s too late

It’s not their ovations that I so adore, it’s your shrine I kneel before

You were my beginning and you’ll be my end, my lover and my friend

There in the dark you have always been wailing

Waiting for me to return back home

Hold on to me when the ballroom has emptied

Last cadence faded

Dark is the road that now lies before me

Twisting the path to that empty house where

Evil lurks in every darkened room just waiting for you

Liars and the martyrs, I’ve got dreams to auction

Devil can you hear me, I’ve got souls to sell

Sinner or a saint — for me it’s all the same

I have grown so tired of this masquerade

My ray of hope, where are you now when I need you the most

You are the child of love, and you are all I’ve been longing for

Let your morning fail upon me, let the nighttime fade away

Bestow on me forgiveness and let me live for another day

On this ground I’ve made my bed, and in it I will lay

Born at evenfall, now old and gray

I’m Morpheus please dance with me, as always you can take the lead and

Guide me through the waltz of life, sailing through the seas of night

I’m Morpheus please caress me, hold my heart too weak to beat

For I’m not sure I want to see what you’re going to show to me tonight

A silhouette of a broken man standing by the shoreline

He turns around and I can see it’s me

Standing where the ocean touched the sand

This little boy has grown to be a man, let me be the best I can

Take me where the clouds caress the horizon

Where all I’ll hear is whisper of the wind

A mothers womb, a soothing song once more

And the star I used to wish upon, so long ago

One moment, unbroken, my heart will be wide open

For someone, for no one, cast to the wind my ashes

Here I stand, naked and ashamed, I’ve been stripped down to the bone

The emperors new clothes that no one here can see, yet no one cares to say

But it’s good enough for me, abandoned and forsaken by my

Imaginary friends

They all leave me alone so I can I doubt my existence

For in the end I don’t even know who I am

I’ve shifted shape so many times I’ve forgotten which one’s mine

So sick and tired of being sick and tired

My quest for immortality has made me so much more human that

I ever wished to be

My love, save me

Nog een nacht, nog een voordat ik zal verdorren en sterven

Geef me nog één leven, nog één, ik heb het nodig om dit goed te maken

Hoe meer ik gaf, hoe minder ik ontving, het is allemaal voor hen en niets voor mij

Ik ben het niet waard om opgeofferd te worden, ik ben zo'n tragische strip

Dansen en liedjes zingen

Ik ben Morpheus in een maskerade

De boomgaard van zonden die ik diep van binnen heb vastgehouden

Ik zal voor je afbranden

Nog een nacht voor mij om te veranderen in wat ik heb uitgebeeld

Noem me nog één keer bij mijn echte naam, nog één keer voordat het te laat is

Het zijn niet hun ovaties waar ik zo dol op ben, het is jouw heiligdom waarvoor ik kniel

Je was mijn begin en je zult mijn einde zijn, mijn minnaar en mijn vriend

Daar in het donker heb je altijd gehuild

Wachten tot ik terug naar huis ga

Houd me vast als de balzaal leeg is

Laatste cadans vervaagd

Donker is de weg die nu voor me ligt

Het pad draaiend naar dat lege huis waar

Het kwaad ligt op de loer in elke verduisterde kamer en wacht op jou

Leugenaars en martelaren, ik heb dromen om te veilen

Duivel kun je me horen, ik heb zielen om te verkopen?

Zondaar of een heilige — voor mij is het allemaal hetzelfde

Ik ben zo moe geworden van deze maskerade

Mijn sprankje hoop, waar ben je nu als ik je het meest nodig heb?

Je bent het kind van liefde, en je bent alles waar ik naar heb verlangd

Laat je ochtend over mij vallen, laat de nacht vervagen

Schenk me vergeving en laat me nog een dag leven

Op deze grond heb ik mijn bed gemaakt, en daarin zal ik liggen

Geboren bij even vallen, nu oud en grijs

Ik ben Morpheus, dans alsjeblieft met me, zoals altijd kun je de leiding nemen en

Leid me door de wals van het leven, zeilend door de zeeën van de nacht

Ik ben Morpheus, streel me alsjeblieft, houd mijn hart te zwak om te kloppen

Want ik weet niet zeker of ik wil zien wat je me vanavond gaat laten zien

Een silhouet van een gebroken man die bij de kustlijn staat

Hij draait zich om en ik zie dat ik het ben

Staande waar de oceaan het zand raakte

Deze kleine jongen is uitgegroeid tot een man, laat me de beste zijn die ik kan

Breng me waar de wolken de horizon strelen

Waar ik alleen maar het gefluister van de wind zal horen

Een moederschoot, weer een rustgevend lied

En de ster waar ik zo lang geleden naar verlangde

Het ene moment, ongebroken, zal mijn hart wijd open zijn

Voor iemand, voor niemand, werp mijn as in de wind

Hier sta ik, naakt en beschaamd, ik ben uitgekleed tot op het bot

De nieuwe kleren van de keizer die niemand hier kan zien, maar die niemand kan zeggen:

Maar het is goed genoeg voor mij, verlaten en verlaten door mijn

Denkbeeldige vrienden

Ze laten me allemaal met rust, dus ik kan aan mijn bestaan ​​twijfelen

Want uiteindelijk weet ik niet eens wie ik ben

Ik ben zo vaak van vorm veranderd dat ik vergeten ben welke van mij is

Zo ziek en moe van ziek en moe zijn

Mijn zoektocht naar onsterfelijkheid heeft me zo veel menselijker gemaakt dat

dat ik ooit had willen zijn

Mijn liefde, red me