Город ночной - Burito

Еще немного побудь со мной

Еще немного дыши, как я

Мы держим руки на пульсе друг друга

Как сильна моя вера в тебя

Так боишься высоты

Все силы собраны сдерживать страх

Обниму тебя крыльями мягко

Ты замкнешься до дрожи в руках

Видимо невидимые раньше боги

Спорили о боли, раздавая роли

А тебе не досталось тепла

Видимо все было не там, где ты была

Мы на двоих с тобой разделим эту карму

Обрекая всё и вся в иную форму

Это выглядит, ты знаешь, странно

Мы идем по звездному броду

Город ночной за моей спиной

И я не знаю почему я одинокий такой

Город ночной за моей спиной

И я не знаю...

Город ночной за моей спиной

И я не знаю почему я одинокий такой

Город ночной за моей спиной

И я не знаю...

Еще немного и дыши, как я

В облаках возлетишь иным

Мы станем с тобой незаметны

На лице одичавшей Луны

Так наивно хочешь знать

Наблюдая тень от Земли

Почему мы болеем мечтою

Не во имя, а вопреки

Видимо невидимые раньше боги

Разбивали ноги не на той дороге

Ожидая совсем не тебя

Видимо им было мало твоего огня

Мы разделили с тобой эту нашу карму

Доверяя всё и вся легкому ветру

Это выглядит, ты помнишь, странно

Мы покинули старую клетку

Город ночной за моей спиной

И я не знаю почему я одинокий такой

Город ночной за моей спиной

И я не знаю...

Город ночной за моей спиной

И я не знаю почему я одинокий такой

Город ночной за моей спиной

И я не знаю...

Blijf nog een beetje bij me

Adem een ​​beetje meer zoals ik

We houden onze handen aan elkaars pols

Hoe sterk is mijn vertrouwen in jou

Zo bang voor hoogtes

Alle krachten zijn verzameld om angst te bedwingen

Ik zal je zacht knuffelen

Je zult bijna trillen in je handen

Schijnbaar voorheen onzichtbare goden

Ruzie over de pijn, rollen uitdelen

En je kreeg de hitte niet

Blijkbaar was niet alles waar jij was

We delen dit karma voor twee

Alles en alles tot een andere vorm verdoemen

Het ziet er, weet je, vreemd uit

We lopen op een sterrendoorwaadbare plaats

Nacht stad achter mij

En ik weet niet waarom ik zo eenzaam ben

Nacht stad achter mij

En ik weet het niet...

Nacht stad achter mij

En ik weet niet waarom ik zo eenzaam ben

Nacht stad achter mij

En ik weet het niet...

Nog een klein beetje en adem zoals ik

In de wolken vlieg je door een ander

We zullen onzichtbaar voor je worden

Op het gezicht van de wilde maan

Zo naïef wil je het weten

Kijken naar de schaduw van de aarde

Waarom dromen we?

Niet in de naam, maar ondanks

Schijnbaar voorheen onzichtbare goden

Gebroken benen op de verkeerde weg

Wacht niet op jou

Blijkbaar waren ze niet genoeg van je vuur

We hebben dit ons karma met je gedeeld

Alles en alles toevertrouwen aan een lichte wind

Het ziet er, weet je nog, vreemd uit

We verlieten de oude kooi

Nacht stad achter mij

En ik weet niet waarom ik zo eenzaam ben

Nacht stad achter mij

En ik weet het niet...

Nacht stad achter mij

En ik weet niet waarom ik zo eenzaam ben

Nacht stad achter mij

En ik weet het niet...