Пока город спит - Burito

Строки рождены уставшей рукой,

Эти рифмы приходят сами собой

Ночами темными.

Твое дыхание дает мне ритм,

Музыка цепляет сердце,

Пока город спит.

Новые песни, старые темы,

Звукоизоляция не решит проблемы.

Соседи за стеной отбивают

Свой собственный бит,

Они не любят музыку

Пока город спит.

Только ты, только я

Видны друг другу с любой точки зрения,

Глазами сонными, наблюдая, как кто-то молчит.

Превращаемся в музыку,

Пока город спит.

Каждый миг рождает новые ноты,

Добавляя голосам низкие частоты.

Шепотом, шепотом, что потом, что потом.

Думать не будем, пока не о чем

Пока город спит

Мне бы очень хотелось увидеть рассвет

В небесах-глазах тех, кого нет.

Я знаю, что тобой мой голос не будет забыт.

Ты будешь его слышать,

Пока город спит

Новое время, замкнутый круг.

Кто-то среди ночи проснется вдруг

От того, что старое сердце учащенно стучит,

Зная, что есть музыка,

Пока город спит.

Только я, только ты

Вместе, но разных полюсах мечты

Словами томными, наполняя пространство орбит.

Мы превращаемся в музыку,

Пока город спит.

Каждый миг пропитан болью системы.

В свете дня и ночи вновь перемены.

Шепотом, шепотом, что потом, что потом,

Думать не будем, пока не о чем.

Пока город спит

De lijnen zijn geboren met een vermoeide hand,

Deze rijmpjes komen vanzelf

Donkere nachten.

Je adem geeft me ritme

Muziek raakt het hart

Terwijl de stad slaapt

Nieuwe liedjes, oude thema's,

Geluidsisolatie lost het probleem niet op.

Buren achter de muur slaan af

Je eigen beat

Ze houden niet van muziek

Terwijl de stad slaapt

Alleen jij alleen ik

Zichtbaar voor elkaar vanuit elk gezichtspunt,

Met slaperige ogen kijken hoe iemand zwijgt.

Veranderen in muziek

Terwijl de stad slaapt

Elk moment geeft geboorte aan nieuwe noten,

Lage frequenties toevoegen aan stemmen.

Fluister, fluister, wat dan, wat dan.

We denken pas als er niets is

Terwijl de stad slaapt

Ik zou heel graag de dageraad willen zien

In de hemelse ogen van degenen die dat niet zijn.

Ik weet dat je mijn stem niet zult vergeten.

Je zult hem horen

Terwijl de stad slaapt

Nieuwe tijd, vicieuze cirkel.

Iemand wordt midden in de nacht plotseling wakker

Van het feit dat het oude hart sneller klopt,

Weten dat er muziek is

Terwijl de stad slaapt

Alleen ik, alleen jij

Samen, maar verschillende droompolen

Met lome woorden, de ruimte van banen vullend.

We veranderen in muziek

Terwijl de stad slaapt

Elk moment is verzadigd met de pijn van het systeem.

Verandert weer in het licht van dag en nacht.

Fluister, fluister, wat dan, wat dan,

We denken pas als er niets is.

Terwijl de stad slaapt