White Boy Reggae - Bumpin Uglies

Just another suburban stereotype

I’ve got the love for the rhythms

And the Grooves to Spite

That I’m not from the islands

I’m the palest of white

I’m putting the reggae roots together

For the words that I write

But I can’t relate to a struggle that I’ve never seen

I can’t praise a god that I don’t believe in

You might think that i’ve been lying when it comes from the seems

But I’m not a fucking lion I’m a drunk with a dream

And I’m a million miles from everything

I thought I’d become

I’ve lost all my faith in the Lord above

And if I work real hard and keep my convictions

I could still fail and satisfy everyone’s predictions

So I drink to stay numb

But I sing to stay alive

Ain’t a shot big enough to keep me satisfied

No rhymes smart enough for me to save my pride

There’s a fire burning in me that I cannot deny

Yeah!!!

And no I ain’t preaching shit

All I want is to be able to make enough money with

Music to quit waiting tables

And my Blood runs cold

As I try to comprehend

The words we diefied that are creations of men

I’m just a hopeless romantic with the focus

I’m hopeless, writing love song after love song

And I hope that I can cope with

The truth of my reality

But It’s hard for me to swallow

The realest love I know

Is between my liver and a bottle

Decidedly rough I have confided enough

I am forever in possession of unrequited love

So I tether my confessions

To the words I supply

I would rather die alone then settle for a lie

Because I’m a dying breed

The extinction of a race

Separating heads from shoulders

So I can spite my face

Been coming around like a brother, a son

Do a skip from the mow that I’ve worn in the ground

With the walls closing in on my prophetic sin

I would like to explain but before we begin

If you’re waiting for me to fall

Take a seat and hold your breath

It’s almost last call

And I’m just one shot away from an early grave

I’ve been running at a pace I can’t maintain

There’s a demon living in me that’s controlling my brain

A Poison running through me that I’ll never contain

So I siphon it off with a mic and a pen

But the growth is exponential, it’s drawing me in

Acting inconsequentially I’m lost at the same

You call it White boy’s reggae

I call it «Sanity's End»

Gewoon weer een stereotype in de voorsteden

Ik heb de liefde voor de ritmes

En de Grooves to Spite

Dat ik niet van de eilanden kom

Ik ben de bleekste van wit

Ik breng de reggae-roots samen

Voor de woorden die ik schrijf

Maar ik kan me niet inleven in een strijd die ik nog nooit heb gezien

Ik kan een god niet prijzen waar ik niet in geloof

Je zou kunnen denken dat ik heb gelogen als het komt door de looks

Maar ik ben geen verdomde leeuw, ik ben dronken van een droom

En ik ben een miljoen mijl verwijderd van alles

Ik dacht dat ik zou worden

Ik heb al mijn geloof in de Heer hierboven verloren

En als ik heel hard werk en mijn overtuigingen bewaar

Ik zou nog steeds kunnen falen en aan ieders voorspellingen voldoen

Dus ik drink om verdoofd te blijven

Maar ik zing om in leven te blijven

Is niet een shot groot genoeg om me tevreden te houden

Geen rijmpjes slim genoeg om mijn trots te redden

Er brandt een vuur in mij dat ik niet kan ontkennen

Ja!!!

En nee, ik preek geen shit

Het enige wat ik wil is dat ik genoeg geld kan verdienen met

Muziek om de wachttafels te verlaten

En mijn bloed wordt koud

Zoals ik probeer te begrijpen

De woorden die we hebben gemaakt die creaties van mannen zijn

Ik ben gewoon een hopeloze romanticus met de focus

Ik ben hopeloos, schrijf liefdeslied na liefdeslied

En ik hoop dat ik het aan kan met

De waarheid van mijn realiteit

Maar het is moeilijk voor mij om te slikken

De echte liefde die ik ken

Zit tussen mijn lever en een fles

Beslist ruw Ik heb genoeg vertrouwd

Ik ben voor altijd in het bezit van onbeantwoorde liefde

Dus ik bind mijn bekentenissen vast

Naar de woorden die ik lever

Ik sterf liever alleen dan genoegen te nemen met een leugen

Omdat ik een uitstervend ras ben

Het uitsterven van een ras

Hoofden van schouders scheiden

Zodat ik mijn gezicht kan trotseren

Ik kwam rond als een broer, een zoon

Sla over van het maaien dat ik in de grond heb gedragen

Met de muren die mijn profetische zonde naderen

Ik zou graag willen uitleggen, maar voordat we beginnen

Als je wacht tot ik val

Ga zitten en houd je adem in

Het is bijna laatste oproep

En ik ben slechts één schot verwijderd van een vroeg graf

Ik loop in een tempo dat ik niet kan volhouden

Er leeft een demon in mij die mijn brein beheerst

Een gif dat door me heen stroomt dat ik nooit zal bevatten

Dus ik hevel het af met een microfoon en een pen

Maar de groei is exponentieel, het trekt me aan

Als ik inconsequent handel, ben ik tegelijkertijd verdwaald

Je noemt het White Boy's reggae

Ik noem het «Sanity's End»