Transparent - Bryde

Who are you that weighs eleven, no

Hard pressed and unforgiven

But if we don’t bend, the wind will break our bones

And maybe I’m not undemanding

I take some understanding

'Cause I try too hard

And sometimes I don’t try at all, at all

We don’t need to care anymore

You don’t need to care anymore

I’ve seized you, seized you

You don’t need to care anymore

You don’t need to care anymore

I’ve seized you, who’s seen me

No, those burnt leaves we shattered

Don’t lose faith trying to matter to an empty heart

It’s a fraught and a futile course, lost course

And I don’t need to care anymore

I don’t need to care anymore

I’ve seized you, seize me

No, I don’t need to care anymore

I don’t really care anymore

I’ve seized me, seized me

Yeah, I’ve thrown in a race, chase or be chased

And lead with your faces, not how I made you

The will to let go, reap what I sow

And breathe in the sound, you drum me but I can’t save you

No, I can’t save me

No, I can’t save you from yourself (I can’t save you)

No, I can’t save you (I can’t save you)

No, I can’t save me (I can’t save you)

No, I can’t save you (I can’t save you)

From your last self

From yourself, from yourself

Wie ben jij die elf weegt, nee?

Hard ingedrukt en niet vergeven

Maar als we niet buigen, zal de wind onze botten breken

En misschien ben ik niet veeleisend

Ik heb enig begrip

Omdat ik te hard mijn best doe

En soms probeer ik het helemaal niet, helemaal niet

We hebben er geen omkijken meer naar

U heeft er geen omkijken meer naar

Ik heb je gegrepen, heb je gegrepen

U heeft er geen omkijken meer naar

U heeft er geen omkijken meer naar

Ik heb je gegrepen, wie heeft mij gezien

Nee, die verbrande bladeren hebben we verbrijzeld

Verlies geen vertrouwen in het proberen om een ​​leeg hart te interesseren

Het is een beladen en een nutteloze cursus, verloren koers

En ik hoef me er niet meer om te bekommeren

Ik hoef me er niet meer om te bekommeren

Ik heb je gegrepen, grijp me vast

Nee, ik hoef er niet meer om te geven

Het kan me niet meer schelen

Ik heb me gegrepen, heb me gegrepen

Ja, ik heb een race ingegooid, achtervolgd of achtervolgd

En leid met je gezichten, niet hoe ik je gemaakt heb

De wil om los te laten, oogst wat ik zaai

En adem het geluid in, je trommelt me, maar ik kan je niet redden

Nee, ik kan me niet redden

Nee, ik kan je niet redden van jezelf (ik kan je niet redden)

Nee, ik kan je niet redden (ik kan je niet redden)

Nee, ik kan me niet redden (ik kan jou niet redden)

Nee, ik kan je niet redden (ik kan je niet redden)

Van je laatste zelf

Van jezelf, van jezelf