Cardiac Silhouette - Breakdown of Sanity

Another sleepless night, time stands still, minutes seem like hours,

hours like days

I take a deep breath, open my eyes and clench my hand into a fist

All these nightmares, they hunt me for real

Running away is futile, standing still is fatal

Can’t distinguish between sweat and blood anymore

Was it our fault?

we knew we could fail

I feel numb from drinking our tears, but when I remember your smile I know I

have to face all this fear

I enter your room, close the door, smell your perfume

It hurts like an open sore, which will bleed forever

Was it me, that ended our dreams?

Somebody please cut me out of this twisted picture

I’m floating in memories, they feel like fractures reflecting on everything,

since you disappeared

If there’s one moment you can choose your fate

Why didn’t we grow in love, instead of ending up in a fuckin' fight

Oh god, why?!

tell me why

I feel numb from drinking our tears, but when I remember your smile I know I

have to face all this fear

You took the keys, started the car, drove into nowhere… with my heart

Now it all falls apart

I enter your room, close the door, whisper your name

Another sleepless night, time stands still, minutes seem like hours,

hours like days

It was our fault, we knew we could fail

Weer een slapeloze nacht, de tijd staat stil, minuten lijken uren,

uren zoals dagen

Ik haal diep adem, open mijn ogen en bal mijn hand tot een vuist

Al deze nachtmerries, ze jagen echt op me

Weglopen is zinloos, stilstaan ​​is dodelijk

Kan geen onderscheid meer maken tussen zweet en bloed

Was het onze schuld?

we wisten dat we konden falen

Ik voel me verdoofd door het drinken van onze tranen, maar als ik me je glimlach herinner, weet ik dat ik

al deze angst onder ogen moeten zien

Ik ga je kamer binnen, sluit de deur, ruik je parfum

Het doet pijn als een open wond, die voor altijd zal bloeden

Was ik het die onze dromen beëindigde?

Laat iemand me alsjeblieft uit deze verwrongen foto knippen

Ik zweef in herinneringen, ze voelen als breuken die op alles reflecteren,

sinds je verdween

Als er een moment is dat je je lot kunt kiezen

Waarom zijn we niet verliefd geworden, in plaats van te eindigen in een verdomd gevecht?

Oh God waarom?!

vertel me waarom

Ik voel me verdoofd door het drinken van onze tranen, maar als ik me je glimlach herinner, weet ik dat ik

al deze angst onder ogen moeten zien

Je nam de sleutels, startte de auto, reed nergens naartoe... met mijn hart

Nu valt het allemaal uit elkaar

Ik ga je kamer binnen, sluit de deur, fluister je naam

Weer een slapeloze nacht, de tijd staat stil, minuten lijken uren,

uren zoals dagen

Het was onze schuld, we wisten dat we konden falen