Broken Wings - Breakdown of Sanity

The fetters are loose now but the reddened wrists will be visible forever

I was standing on the edge, I’ve lost almost my spirit, my path

something died inside me I didn’t recognize myself when I was looking in the mirror

something has grown inside me what have I become?

I acted too late

I should have seen it but I’ve gone blind more and more

I’ve just heard this ticking in my head

I will never feel safe anymore, nowhere

nothing will ever gonna be the same again, nothing

the surface won’t be regrinded anymore

now I’ve to conceal my scars which I’m trying to heal

I felt to cry, I cried to feel

what a waste, what a dissapointment

all the things you never appreciated

like a leech on my neck, you took my energy

the wings are broken, the roses are black

the pictures remind only of days of lightness

no one can change it, no one to blame

just forgive, just forget

in spite of all this I refuse to give up, I won’t give up

De boeien zijn nu los, maar de rode polsen zullen voor altijd zichtbaar zijn

Ik stond op de rand, ik ben bijna mijn geest, mijn pad kwijt

er stierf iets in mij. Ik herkende mezelf niet toen ik in de spiegel keek

er is iets in mij gegroeid wat ben ik geworden?

Ik heb te laat gehandeld

Ik had het moeten zien, maar ik ben steeds meer blind geworden

Ik hoorde dit net in mijn hoofd tikken

Ik zal me nooit meer veilig voelen, nergens

niets zal ooit meer hetzelfde zijn, niets

het oppervlak wordt niet meer bijgeslepen

nu moet ik mijn littekens verbergen die ik probeer te genezen

Ik voelde om te huilen, ik huilde om te voelen

wat een verspilling, wat een teleurstelling

alle dingen die je nooit op prijs stelde

als een bloedzuiger in mijn nek, je nam mijn energie

de vleugels zijn gebroken, de rozen zijn zwart

de foto's herinneren alleen aan dagen van lichtheid

niemand kan het veranderen, niemand heeft de schuld

gewoon vergeven, gewoon vergeten

ondanks dit alles weiger ik op te geven, ik zal niet opgeven