Dear Diary - Breakdown of Sanity

The sun sets, reality becomes tactile

The taste of life is killing the smile

Shake your numb reality, but never give up no matter how hard it will be

(Yeah!)

There is no way to escape, there is no shortcut (Shortcut!)

All of sudden everything changes

And from now on every breath feels so strange

A stab in the back without warning

Fall asleep and hope all is forgotten in the morning

I’m paralyzed (Paralyzed!)

I close my eyes and try to set the time back (time back)

I just want to fall into a deep sleep

Wake up and realize that everything was just a nightmare

Somebody take this away from me

These cursed ups and downs

This mental pressure, sometimes hope drowns

How long does it still take

Till the chains around my neck break?

(Yeah!)

Broken mirrors

I can’t see the reality clearly

Millions of sharp pieces are starring at me

De zon gaat onder, de realiteit wordt voelbaar

De smaak van het leven doodt de glimlach

Schud je verdoofde realiteit, maar geef nooit op, hoe moeilijk het ook zal zijn

(Ja!)

Er is geen manier om te ontsnappen, er is geen snelkoppeling (snelkoppeling!)

Plots verandert alles

En vanaf nu voelt elke ademhaling zo vreemd

Een mes in de rug zonder waarschuwing

Val in slaap en hoop dat alles 's ochtends vergeten is

Ik ben verlamd (verlamd!)

Ik sluit mijn ogen en probeer de tijd terug te zetten (tijd terug)

Ik wil gewoon in een diepe slaap vallen

Word wakker en realiseer je dat alles slechts een nachtmerrie was

Neem dit van mij af

Deze vervloekte ups en downs

Deze mentale druk, soms verdrinkt de hoop

Hoe lang duurt het nog?

Tot de kettingen om mijn nek breken?

(Ja!)

Gebroken spiegels

Ik kan de realiteit niet duidelijk zien

Miljoenen scherpe stukken staren me aan