Chapters - Breakdown of Sanity

Looking back on my footsteps on the cold ground

Feeling like fleeing

They say the path I took should be my fate

But I wanna take my lazy steps on my own

Day by day, second by second, I set the course anew

Walking through the frames of my life

Looking for the moments I’ll remember with a smile

Tripping over lies and hate

Envy and vanity

I wish I could change the order of proceedings

No chance at all

No chance at all

I build a time machine

I will reverse my mistakes, pain — fade away

Fade away

Fade away

All these sources of noise are whispering and screaming

Tempting and frightening in the middle of my head, beyond my heart

They try to change my mind into something bad

Fighting against them for years

But in the end I still decide on my own

Fearing the mistakes

Fearing the responsibility

To myself and to my beloved, to my beloved

Walking through the frames of my life

Looking for the moments I’ll remember with a smile

Tripping over lies and hate

Envy and vanity

I wish I could change the order of proceedings

These photos, can’t overlook (can't overlook)

The flashlights, they are surrounding me

Observing all my movements

But finally it’s me who’s crying for my perfect sincerity

Crying for my salvation

Crying for the respect for myself

So where is the golden means of all decisions?

I don’t even know

If there is a right way I could choose

I go down on my knees, I’m yelling at the ground

In the hope of finding some new answers

Thousands of questions

Only one life for finding answers

One question for thousands of lives

For thousands of lives

Breathing slowly

Despite this I never stopped believing in

Waiting for the point I can see it clearly

Terugkijkend op mijn voetstappen op de koude grond

Zin om te vluchten

Ze zeggen dat het pad dat ik nam mijn lot zou moeten zijn

Maar ik wil mijn luie stappen alleen zetten

Dag na dag, seconde voor seconde, zet ik de koers opnieuw in

Lopend door de kaders van mijn leven

Op zoek naar de momenten die ik me met een glimlach zal herinneren

Struikelen over leugens en haat

Afgunst en ijdelheid

Ik wou dat ik de volgorde van de procedure kon veranderen

Helemaal geen kans

Helemaal geen kans

Ik bouw een tijdmachine

Ik zal mijn fouten terugdraaien, pijn - vervagen

Vervagen

Vervagen

Al deze bronnen van ruis zijn fluisteren en schreeuwen

Verleidelijk en beangstigend in het midden van mijn hoofd, voorbij mijn hart

Ze proberen me van gedachten te doen veranderen in iets slechts

Jaren tegen ze gevochten

Maar uiteindelijk beslis ik nog steeds voor mezelf

Bang voor de fouten

Uit angst voor de verantwoordelijkheid

Aan mezelf en aan mijn geliefde, aan mijn geliefde

Lopend door de kaders van mijn leven

Op zoek naar de momenten die ik me met een glimlach zal herinneren

Struikelen over leugens en haat

Afgunst en ijdelheid

Ik wou dat ik de volgorde van de procedure kon veranderen

Deze foto's, kan niet over het hoofd worden gezien (kan niet over het hoofd worden gezien)

De zaklampen, ze omringen me

Al mijn bewegingen observeren

Maar uiteindelijk ben ik het die huilt om mijn perfecte oprechtheid

Huilend om mijn redding

Huilend om het respect voor mezelf

Dus waar is het gouden middel van alle beslissingen?

Ik weet het niet eens

Als er een juiste manier is, zou ik kunnen kiezen:

Ik ga op mijn knieën, ik schreeuw tegen de grond

In de hoop nieuwe antwoorden te vinden

Duizenden vragen

Slechts één leven voor het vinden van antwoorden

Eén vraag voor duizenden levens

Voor duizenden levens

Langzaam ademen

Desondanks ben ik er altijd in blijven geloven

Wachten op het punt dat ik het duidelijk kan zien