The Rot Within - Bound in Fear, Alex Teyen

Rotting in the soil

Your corpse disintegrating

As your legacy fades

I will take back my life

I feel no sadness

Only agony

This world we live

Only drives the fucking pain

I’ve been growing rotten

Torment solidified in me

This tyranny

Will meet its end

I pray that death won’t set you free

Stay entombed in the ground

And choke upon your sins

The innocence you took

Is rotting within

Cruelty

You are the whisper in my ear

These days I can’t even make a tear

Flesh rots away

These memories never fade

You made your mark

Hatred is my name

Left inside

My vengeance boils till I strike you down

Left inside, I rot

From this undying pain

Rot

Hollow souls of the damned

Reclaim your place upon this land

I yield to my blank spirit

Smouldered and stained in shame

Under this pain

Hate

Hate manifest in obsidian

Glory

There is nowhere upon this scorched earth

That I will not find you

By the maelstrom of dragging chains

And the frenzied gnashing of teeth

You will know of my coming

You will die in a shattered husk

And you will die again

Die again

Die again

Rottend in de grond

Je lijk desintegreert

Naarmate je nalatenschap vervaagt

Ik zal mijn leven terugnemen

Ik voel geen verdriet

alleen pijn

Deze wereld waarin we leven

Verdrijft alleen de verdomde pijn

Ik ben rot aan het worden

Kwelling stolde in mij

deze tirannie

Zal zijn einde ontmoeten

Ik bid dat de dood je niet zal bevrijden

Blijf begraven in de grond

En stikken in je zonden

De onschuld die je nam

Is binnen aan het rotten

Wreedheid

Jij bent de fluistering in mijn oor

Tegenwoordig kan ik niet eens meer huilen

Vlees rot weg

Deze herinneringen vervagen nooit

Je hebt je sporen verdiend

Haat is mijn naam

Links binnen

Mijn wraak kookt tot ik je neersla

Links binnen, ik rot

Van deze onsterfelijke pijn

Rot

Holle zielen van de verdoemden

Claim je plaats op dit land

Ik geef toe aan mijn blanco geest

Besmeurd en bevlekt uit schaamte

onder deze pijn

Een hekel hebben aan

Haat manifest in obsidiaan

Heerlijkheid

Er is nergens op deze verschroeide aarde

Dat ik je niet zal vinden

Door de maalstroom van kettingen slepen

En het waanzinnige tandengeknars

Je weet van mijn komst

Je zult sterven in een verbrijzelde schil

En je gaat weer dood

Sterf weer

Sterf weer