Absolution - Bound in Fear

I thought I had forgotten this place

The silence

The infernus

He denounced me of the light long ago

Condemned me to a tundra so cold

Yet it burns me relentless

Abundant well of shattered memories

Flourish within me

As I reek of despair

They render me broken

This white noise solidified in my lungs

Rupturing my speech

No screams left from me

I’m only to weep

A fraudulent tear runs

There’s no escaping his gallivanting touch

As I breathe the wretched stench of death

I feel the room devour me whole

Into the pit of unrelenting despair

I lay still

Consuming me eternal

Falling scattered in a void of motion

Lacerations haunting and staining me in anguish

Let me plummet into desolation

Despair drowned my hope

Happiness choked by misery

Shame fulfilled my violence

So I laid my memories silent

Crushed all hopes and dreams

Peel back the skin and watch him scream

You will get the torture you deserve

This tribulation of suffering

Has putrefied my blood

Rotting me, horrifying

Corroding the marrow in my bone

Will you

Bathe me in absolution?

Release me

Extinguish me

My virility abandoned me

Please, I beg you

Just end my pain

Put this voice to rest inside of me

Ik dacht dat ik deze plek was vergeten

De stilte

de infernus

Hij hekelde me lang geleden van het licht

Veroordeelde me tot een toendra zo koud

Toch brandt het me meedogenloos

Overvloedige bron van verbrijzelde herinneringen

Bloei in mij

Omdat ik naar wanhoop riek

Ze maken me kapot

Deze witte ruis stolde in mijn longen

Mijn spraak verbreken

Geen geschreeuw meer van mij

Ik ben alleen om te huilen

Er loopt een frauduleuze traan

Er is geen ontkomen aan zijn galivante aanraking

Terwijl ik de ellendige stank van de dood inadem

Ik voel dat de kamer me helemaal verslindt

In de put van niet aflatende wanhoop

Ik lig stil

Mij ​​voor eeuwig consumeren

Verstrooid vallen in een leegte van beweging

Snijwonden die me achtervolgen en me beangstigen

Laat me in verlatenheid vallen

Wanhoop verdronk mijn hoop

Geluk verstikt door ellende

Schaamte vervulde mijn geweld

Dus ik legde mijn herinneringen stil

Alle hoop en dromen verpletterd

Pel de huid terug en kijk hoe hij schreeuwt

Je krijgt de marteling die je verdient

Deze beproeving van het lijden

Heeft mijn bloed verrot

Rott me op, afschuwelijk

Het merg in mijn bot aantasten

Zul je

Me baden in absolutie?

Laat me los

Blus mij

Mijn mannelijkheid heeft me in de steek gelaten

Alsjeblieft, ik smeek je

Beëindig gewoon mijn pijn

Laat deze stem in mij rusten