Saint of Sorrow - Bound in Fear

Can you feel it?

The dark shroud of despair

The reek soaking into the soft skin

That engulfs your being

Yet nothing can protect your lingering

Thoughts from what you’re truly afraid of

The Eden of all screams

The palace of torment

Chain dragged to my hell, you will suffer the punishment

No man can force upon thee

Seek entrance to the shrine of empty souls

Derelict

Fall deep into the abyss

Created to lock you away in your mind

Where darkness lives

An evil intent dwells

Consumer of happiness

Devourer of souls

Cling to the last rays of your setting sun

Let me show you silence

I will show you

Fear

Run to your place of hiding

There is none that I do not see

Through the eyes of my prey

I see through their fear-stained eyes

The place

They feel safe to be

You will become solemn

Plunged into cold

Bred for perfection only to shudder

Recoil

Only to exist as the piece of filth that you are

Isolation is your only saviour now

Many have faded to my voice

It is time

Open the gate

You will fall silent

To the whisper

I have carved into your brain

You cannot escape me for I am one with you forever

Voel je het?

De donkere sluier van wanhoop

De stank die in de zachte huid dringt

Dat overspoelt je wezen

Maar niets kan uw slepende beschermen

Gedachten van waar je echt bang voor bent

Het Eden van alle geschreeuw

Het paleis van kwelling

Ketting naar mijn hel gesleept, jij zult de straf ondergaan

Niemand kan u opdringen

Zoek toegang tot het heiligdom van lege zielen

Verlaten

Val diep in de afgrond

Gemaakt om je op te sluiten in je geest

Waar de duisternis leeft

Er woont een kwade bedoeling

Consument van geluk

Verslinder van zielen

Klamp je vast aan de laatste stralen van je ondergaande zon

Laat me je stilte laten zien

Ik zal het je laten zien

Angst

Ren naar je schuilplaats

Er is niets dat ik niet zie

Door de ogen van mijn prooi

Ik kijk door hun met angst bevlekte ogen

De plaats

Ze voelen zich veilig om te zijn

Je wordt plechtig

Ondergedompeld in de kou

Gekweekt voor perfectie alleen om te huiveren

Terugslag

Alleen om te bestaan ​​als het stuk vuil dat je bent

Isolatie is nu je enige redder

Velen zijn vervaagd naar mijn stem

Het is tijd

Open de poort

Je zult stil worden

Naar het fluisteren

Ik heb in je brein gekerfd

Je kunt niet aan me ontsnappen, want ik ben voor altijd één met jou