Java Des Bombes Atomiques - Boris Vian

Mon oncle, un fameux bricoleur

Faisait en amateur

Des bombes atomiques

Sans avoir jamais rien appris

C'était un vrai génie

Question travaux pratiques

Il s’enfermait toute la journée

Au fond de son atelier

Pour faire des expériences

Et le soir il rentrait chez nous

Et nous mettait en transe

En nous racontant tout

Pour fabriquer une bombe A

Mes enfants, croyez-moi

C’est vraiment de la tarte

La question du détonateur

Se résout en un quart d’heure

C’est de celles qu’on écarte

En ce qui concerne la bombe H

C’est pas beaucoup plus vache

Mais une chose me tourmente

C’est que celles de ma fabrication

N’ont qu’un rayon d’action

De trois mètres cinquante

Y’a quelque chose qui cloche là-dedans

J’y retourne immédiatement

Il a bossé pendant des jours

Tachant avec amour

D’améliorer le modèle

Quand il déjeunait avec nous

Il avalait d’un coup

Sa soupe au vermicelle

On voyait à son air féroce

Qu’il tombait sur un os

Mais on n’osait rien dire

Et puis un soir pendant le repas

Voilà tonton qui soupire

Et qui nous fait comme ça

A mesure que je deviens vieux

Je m’en aperçois mieux

J’ai le cerveau qui flanche

Soyons sérieux, disons le mot

C’est même plus un cerveau

C’est comme de la sauce blanche

Voilà des mois et des années

Que j’essaye d’augmenter

La portée de ma bombe

Et je ne me suis pas rendu compte

Que la seule chose qui compte

C’est l’endroit où ce qu’elle tombe

Y’a quelque chose qui cloche là-dedans

J’y retourne immédiatement

Sachant proche le résultat

Tous les grands chefs d'État

Lui ont rendu visite

Il les reçut et s’excusa

De ce que sa cagna

Était aussi petite

Mais sitôt qu’ils sont tous entrés

Il les a enfermés

En disant «Soyez sages!»

Et, quand la bombe a explosé

De tous ces personnages

Il n’en est rien resté

Tonton devant ce résultat

Ne se dégonfla pas

Et joua les andouilles

Au tribunal on l’a traîné

Et devant les jurés

Le voilà qui bafouille

Messieurs, c’est un hasard affreux

Mais je jure devant Dieu

Qu’en mon âme et conscience

En détruisant tous ces tordus

Je suis bien convaincu

D’avoir servi la France

On était dans l’embarras

Alors on le condamna

Et puis on l’amnistia

Et le pays reconnaissant

L'élu immédiatement

Chef du gouvernement

Mijn oom, een beroemde klusjesman

deed het amateur

atoombommen

Zonder ooit iets te hebben geleerd

Hij was een echt genie

Praktische werkvragen

Hij sloot zich de hele dag op

Diep in zijn studio

Om te experimenteren

En 's avonds zou hij thuiskomen

En ons in trance brengen

Vertelt ons allemaal

Een A-bom maken

Mijn kinderen, geloof me

Het is echt een fluitje van een cent

De kwestie van de ontsteker

Binnen een kwartier opgelost

Het zijn degenen die we weggooien

Over de H-bom

Het is niet veel ineen

Maar één ding stoort me

Het zijn alleen die van mij

Heb alleen een actieradius

Drie meter vijftig

Er is iets mis daarbinnen

Ik ga meteen terug

Hij werkte dagenlang

Met liefde kleuren

Om het model te verbeteren:

Toen hij bij ons aan het lunchen was

Hij slikte naar beneden

Zijn vermicellisoep

Je kon het zien aan zijn woeste blik

Dat hij op een bot viel

Maar we durfden niets te zeggen

En dan op een avond tijdens de maaltijd

Hier is oom die zucht

En wie maakt ons zo

Als ik oud word

ik zie het beter

Mijn brein laat het afweten

Laten we serieus worden, laten we het woord zeggen

Het is niet eens meer een brein

Het is als witte saus

Het is maanden en jaren geleden

Die ik probeer te vergroten

Het bereik van mijn bom

En ik realiseerde me niet

Dat is het enige dat telt

Dit is waar ze valt

Er is iets mis daarbinnen

Ik ga meteen terug

Weten sluit het resultaat

Alle grote staatshoofden

bezocht hem

Hij ontving ze en verontschuldigde zich

Van wat zijn shit

Was zo klein

Maar zodra ze allemaal binnen waren

Hij sloot ze op

Zeggen "Wees wijs!"

En toen de bom afging

Van al deze karakters

Er bleef niets over

Oom voor dit resultaat

Ga niet uit de bol

En speelde de andouilles

Voor de rechtbank sleepten ze hem

En voor de juryleden

Daar is hij die stamelt

Heren, het is een vreselijk toeval

Maar ik zweer bij God

Dat in mijn ziel en geweten

Door al deze verwrongen dingen te vernietigen

Ik ben redelijk overtuigd

Voor het dienen van Frankrijk

We zaten in de problemen

Dus we veroordeelden hem

En toen hebben we hem vergeven

En het dankbare land

Meteen de uitverkorene

regeringshoofd