Выхожу один я на дорогу - Борис Штоколов

Выхожу один я на дорогу,

Сквозь туман кремнистый путь блестит.

Ночь тиха, пустыня внемлет Богу

И звезда с звездою говорит.

И звезда с звездою говорит.

В небесах торжественно и чудно,

Спит земля в сиянье голубом.

Что же мне, так больно и так трудно,

Жду ль чего, жалею ли о чем.

Жду ль чего, жалею ли о чем.

Уж не жду от жизни ничего я

И не жаль мне прошлого ничуть.

Я ищу свободы и покоя,

Я б хотел забыться и заснуть.

Я б хотел забыться и заснуть.

Но не тем холодным сном могилы,

Я б желал навеки так заснуть,

Чтоб в груди дремали жизни силы,

Чтоб дыша вздымалась тихо грудь.

Чтоб дыша вздымалась тихо грудь.

Чтоб всю ночь, весь день мой слух лелея,

Про любовь мне сладкий голос пел.

Надо мной, чтоб вечно зеленея,

Темный дуб склонялся и шумел.

Темный дуб склонялся и шумел.

Выхожу один я на дорогу,

Сквозь туман кремнистый путь блестит.

Ночь тиха, пустыня внемлет Богу

И звезда с звездою говорит.

И звезда с звездою говорит.

Ik ga alleen op pad,

Door de mist glinstert het stenige pad.

De nacht is stil, de woestijn luistert naar God

En de ster spreekt tot de ster.

En de ster spreekt tot de ster.

In de hemel plechtig en wonderbaarlijk,

De aarde slaapt in de glans van blauw.

Wat ben ik, zo pijnlijk en zo moeilijk,

Ik wacht op iets, ik heb ergens spijt van.

Ik wacht op iets, ik heb ergens spijt van.

Ik verwacht niets van het leven

En ik heb totaal geen medelijden met het verleden.

Ik ben op zoek naar vrijheid en vrede

Ik zou het willen vergeten en in slaap vallen.

Ik zou het willen vergeten en in slaap vallen.

Maar niet met die koude droom van het graf,

Ik wou dat ik voor altijd zo kon slapen

Zodat het leven van kracht sluimert in de borst,

Zodat de ademhaling rustig de borstkas opheft.

Zodat de ademhaling rustig de borstkas opheft.

Zodat de hele nacht, de hele dag mijn gehoor koestert,

Een lieve stem zong voor mij over liefde.

Boven mij, zodat het voor altijd groen is,

De donkere eik leunde en ritselde.

De donkere eik leunde en ritselde.

Ik ga alleen op pad,

Door de mist glinstert het stenige pad.

De nacht is stil, de woestijn luistert naar God

En de ster spreekt tot de ster.

En de ster spreekt tot de ster.