First Drag of the Day - Bob Mould

Don’t make me do it, don’t make me sell the things I love

There’s too much happening in this world

Don’t choose the other side right away

It’s been left alone for a while

If I can get to the words before that first smoke

Everything seems to come out differently

Leaving a large hole in my hip

I’ve never tried to quit

Here I go with the first drag of the day

Sometimes it makes me fall backwards on back into bed

Don’t stop me, don’t correct me

Please don’t interfere with me

I’m trying to write as fast as I can

Yesterday wasn’t so bad

I thought it a little worse than it was

I don’t know why I tried to sabotage my day

I wanted everything my own way

I wanted it all my own way, so don’t apologize

I learn to devise these ways of explaining away

Happenstance, you don’t let me take a stand

And it sits inside on the great white picket fence deep inside

Someday that fence is going to fall in your yard

And I hope you didn’t plant anything too precious too close to the boundary

It’s starting to sound like it’s time to sign off

But for once, I feel like something might have happened

Maybe I can’t show this to you

Maybe I can’t show you everything

Some things have to be precious and pure

Some things have to stay inside of me

Or else I’ve given everything away

I wanted it all this way

I learn to devise these ways of explaining away

So don’t blame me, I won’t blame you

It’s just the first drag of the day

Dwing me niet om het te doen, laat me niet de dingen verkopen waar ik van hou

Er gebeurt te veel in deze wereld

Kies niet meteen de andere kant

Het is een tijdje alleen gelaten

Als ik bij de woorden kan komen voor die eerste rook

Alles lijkt er anders uit te zien

Een groot gat in mijn heup achterlatend

Ik heb nog nooit geprobeerd te stoppen

Hier ga ik met de eerste trek van de dag

Soms laat ik me achterover vallen in bed

Houd me niet tegen, corrigeer me niet

Bemoei je alsjeblieft niet met mij

Ik probeer zo snel mogelijk te schrijven

Gisteren was niet zo slecht

Ik vond het een beetje erger dan het was

Ik weet niet waarom ik mijn dag probeerde te saboteren

Ik wilde alles op mijn eigen manier

Ik wilde het helemaal op mijn manier, dus verontschuldig je niet

Ik leer deze manieren te bedenken om weg te verklaren

Toeval, je laat me geen standpunt innemen

En het zit binnen op het grote witte houten hek diep van binnen

Op een dag zal dat hek in je tuin vallen

En ik hoop dat je niets te kostbaars te dicht bij de grens hebt geplant

Het begint te klinken alsof het tijd is om uit te loggen

Maar voor een keer heb ik het gevoel dat er iets is gebeurd

Misschien kan ik je dit niet laten zien

Misschien kan ik je niet alles laten zien

Sommige dingen moeten kostbaar en puur zijn

Sommige dingen moeten binnenin me blijven

Of ik heb alles weggegeven

Ik wilde het helemaal zo hebben

Ik leer deze manieren te bedenken om weg te verklaren

Dus neem het mij niet kwalijk, ik zal jou niet de schuld geven

Het is slechts de eerste trek van de dag