Again And Again - Bob Mould

It began sometime last week

The feeling that most everything was changing for the worse

All the triggers pulled at once

So begins my ugly fall from grace — again

I made myself delusional, the noble stab at staying upbeat

It was only for a while

Tried my best to radiate through hurricanes and double eights

The pair split into two

Talking points from up on high

Watch me walk the ledge, I am comfortable out here by myself

You could never reach me here

Words distroted in the wind, landing softly there beneath the trees

Our trip to California, don’t say I didn’t try to warn you

Put down the cell phone, and try to be with me

Did you see me disappear like vapor rolling through the hills

And then, the silence of your name

I never found the trust I needed from you

Everything you did was making me wonder

My biggest mistake was taking you back

Again and again

Couldn’t forgive the things that you did

I’m glad it worked out for you, but

You’re only fooling yourself if you think you won’t do it

Again and again

Sad attempts at poetry, sad attempts at happiness

The sadness of reality

I’m OK, I’ve been OK, I’ll stay OK

I took the bullets from the carport, toossed them in my backpack

Placed a set of keys inside the grill

I left the title to the house inside the piano bench

And my lawyer’s got the will

Het begon ergens vorige week

Het gevoel dat bijna alles slechter werd

Alle triggers tegelijk gehaald

Dus begint mijn lelijke val uit de gratie - opnieuw

Ik maakte mezelf waanvoorstellingen, de nobele poging om optimistisch te blijven

Het was maar voor een tijdje

Ik heb mijn best gedaan om door orkanen en dubbele achten heen te stralen

Het paar is in tweeën gesplitst

Gesprekken van bovenaf

Kijk hoe ik over de richel loop, ik voel me hier alleen op mijn gemak

Je zou me hier nooit kunnen bereiken

Woorden verstrooid in de wind, zacht landend daar onder de bomen

Onze reis naar Californië, zeg niet dat ik je niet heb proberen te waarschuwen

Leg de mobiele telefoon neer en probeer bij me te zijn

Heb je me zien verdwijnen als damp die door de heuvels rolt?

En dan, de stilte van je naam

Ik heb nooit het vertrouwen gevonden dat ik van je nodig had

Bij alles wat je deed, vroeg ik me af

Mijn grootste fout was om je terug te brengen

Opnieuw en opnieuw

Kon de dingen die je deed niet vergeven

Ik ben blij dat het voor je is gelukt, maar

Je houdt jezelf alleen voor de gek als je denkt dat je het niet gaat doen

Opnieuw en opnieuw

Trieste pogingen tot poëzie, trieste pogingen tot geluk

Het verdriet van de realiteit

Ik ben in orde, ik ben in orde geweest, ik blijf in orde

Ik nam de kogels uit de carport, gooide ze in mijn rugzak

Een set sleutels in de grill geplaatst

Ik heb de titel nagelaten aan het huis in de pianobank

En mijn advocaat heeft het testament