L'etat et moi (Mein Vorgehen in 4, 5 Sätzen) - Blumfeld

Von einem Blatt das unbeschrieben

vor mir liegt und Fragen stellt

wie ich dem Blick derer entkam

die mich durch ihn für sich erzeugen

kann ich ohne mich zu beugen in ihm leben

oder wachs' ich lebenslang in ihn hinein

ein Gegenstand der im Begriff ist loszulegen

fragt sich, was ich in aller Welt verloren hab.

I killed nature with a groove

als ich mich gestern aus ihr sprengte

mit einem grellen blinden Fleck

den Blick an den für ihn bestimmte Stelle lenkte

die ihm als wasserstoffgebleichtes Haar

als lichter Punkt entgegensieht

und wie ein Star aus dem Rahmen fällt

ein Blitz der sich entzieht nach vorn raus

und von der Bildfläche verschwindet.

Nur ein Bruchteil aus Aktion

bin ich ein Bild auf das ich blicke

mir von mir mache und in das ich mich selbst schicke

in die Versenkung und erhebe mich durch sie

meine Welt aus ihren Angeln

so gerät alles aus den Fugen in Bewegung

Angel!

inzwischen Tür und Angel stell ich mich ins Blaue hinein

synthetisch her, ein blasser Schimmer

out of the blue denkt alles strahlend durch mich durch

zu dumm denk ich daß ich wie ausgerechnet immer

wo alles klar scheint nichts zum schreiben bei mir hab.

Über den Wolken, Heim in Watte

Antikörper, den ich hatte, überwunden

dreh ich über einer Welt wie ich sie kannte meine Runden

die mich fortan Stromfeld nannten

wo sich mit tausend Sachen Bahnen überschnitten

die mich zur Mitte hin enthüllten ins Offene verdrängten

wie die Stränge letzter Nerven Isolierung von sich warfen

als Nervenbündel kurzgeschlossen

nur noch eigene Impulse fühlten.

In so erhabener Erstarrung etabliert

spannte mich Gott auf seine Folter

aus seinem Nichts verhalf ich ihm zu sich

doch er zog weiter

um sich in mir nach seinem Abbild

wie von Sinnen zu erschaffen

zog mich der Vollständigkeit halber in den Bann

besetzte mich mit seinem Schmerz seinem Programm

das im Prinzip mit allem abgeschlossen hatte.

Kein Zeitraum blieb mir mehr mich zu entwickeln

den Schmerz von mir und mich von ihm zu unterscheiden

um ihn trotzdem und Ohnmachtsanfall zu vermeiden

wurde ich er, alles in allem, support your local Schmerz

ließ ihn in Ohnmacht von mir fallen

seitdem zieht Gott als Voyager durch’s All

sendet von Ringen des Saturn stumme Signale.

So beschaffen ist der Alltag der Figuren

nie ist je eine Herr der Lage

sind wie ich Zeugen, die sich fragen

was sie in aller Welt verloren haben.

vielleicht den Faden die Erinnerung daran

daß so wie sie Gestalt annahmen

besonnen aufgetaucht in Formen

sie wie in Schlaf versinken werden

indem Stoff aus dem sie kamen.

Sischer datt, doch ganz schön einsam noch hier oben

über dem Regenbogen waren mir alle Sterne schnuppe

zum aus der Haut fahren ist genau das was ich will

noch mehr Masken noch mehr Rahmen

noch mehr Puppen in der Puppe zum ausrasten

sich entfalten in Richtung all der Einzelheiten

die längst bevor ich sie verinnerlichte, für mich begriffen hatte

jenseits meiner existierten.

Rock’n’Roll hat meinem Leben

einen neuen Sinn gegeben

den Faden wieder aufzunehmen

drehte ich mich nach allen Seiten

wie auf’s Äußerste gedichtet etwas herauszukriegen wäre

diesseits beschriebener Kreise;

Reifen, Schleifen, Ringe

die sich zu Klängen aus dem Walkman, den Signalen

von Himmelskörper hin zu Muttermal bewegten

sich so zur Windung zur Spirale überdrehten

zum Gesichtspunkt der Geschichte

an dem ich twiste, wo ich swinge

den Punkt nicht knacke, wie eine Feder von ihm springe.

Deutschland, Deutschland spürst Du mich

heute Nacht da komm' ich über Dich

im freien Fall, seh ich den Boden des Realen

durchauslaufende Modelle Deiner hohen Ideale

(ihre bloße Gegenwart macht mich meine Träume hassen)

meine Ängste meine Sorgen

da wo Deine Lichter glühen sind sie verborgen

ich fühl mich an wie Pyrotechnik

ja, ich weiß woher ich stamme

Licht wird alles was ich fassen

Kohle alles was ich lasse

Flamme bin ich sicherlich.

Wo einmal nichts war

gräbst Du im Kopfstand Deine Schächte, wie in Lüfte

malst Du in Heimat, Blut und Boden

Dir auf Erden einen Himmel vor Augen aus

der Nase nach ins Erdreich rein

doch so gesehen liegt er als Hölle Dir zu Füßen

und was von da kommt kann wie ich nur Teufel sein

ja und ich bin es höchstpersönlich

liege leibhaftig im Detail

Deiner Ordnung, Fehlberechnung, Bildungslücke

entspringt Dein Gott in Deinem Fall die Barbarei

Aus diesem Grund und einem Keller voller Leichen

zieht es Deutschland nach Europa

und ohne sich zu öffnen stellt es Weichen

um Schuld und Angst gleich unter Gleichen fernzuhalten

sich mit Sicherheit noch weiter zu verdrängen

in ein totales Sinn- und Sein- und Zeitbedürfnis

das wie zuvor nur in sich selber kreisen kann

ein neues Haus, das alte, Heimat

bleibt bei der Stange stehen in alter Tradition

kommt ohne wegzugehen an.

In der Tat, too sexy for the Führerbunker

ich hab' da gestern wieder ein Problem gehabt

sich selbst im Schönen im Unendlichen heilen

das ist der wahnsinnige Akt meiner Revolte

wer jetzt allein ist wird es bleiben

schießt's mir wie eine Kugel durch den Kopf

traurig genug (?) das war ihr Leben

ring ich nach Worten als wär's Luft

um mich dann in den Wind zu schreiben: sold

und nicht mehr blond

fang ich nach allen Regeln der meiner Kunst,

meines Lateins blind an zu beten.

All meine Blicke münden im Dunkeln

und ihre Schritte hinterlassen keine Spuren

ganz unter uns kannst Du mich finden -?

im Schwarz der Punkte auf Papier

mein Herz der Finsternis ein Kino

im Schwarz der Rillen

in denen Du Dich bei Dir spiegelst

das sieht mir ähnlich

und kommt allmählich von der Erinnerung an sich

auf etwas anderes, auf Dich.

Superstarfighter Schmetterling

ohne Angst nichts zu verschleiern

was Liebe nicht zustande bringt

das schafft die Dummheit

das ist der Satz bei dem ich bleibe

wie ein Zuhause werde ich damit nicht fertig

(ein abschreckendes Beispiel der Beschwörung folgt der Trauer)

als wär' ich darauf eingestellt

kreise ich weiter unter Lichtzwang um den Tower

and if my thought dreams could be seen

they probably put my head in an Ich-machine

Van een blad dat blanco is

ligt voor me en stelt vragen

hoe ik aan hun blik ontsnapte

die mij voor zichzelf voortbrengen door hem

Ik kan in hem leven zonder te buigen

of groei ik er voor het leven in

een item dat op het punt staat te beginnen

vraagt ​​zich af wat ik in hemelsnaam heb verloren.

Ik doodde de natuur met een groove

toen ik mezelf gisteren uit haar blies

met een in het oog springende blinde vlek

trok zijn blik naar de plaats die voor hem bestemd was

aan hem gegeven als met waterstof gebleekt haar

als een lichtpuntje

en zoals een ster uit het frame valt

een flits die naar voren ontsnapt

en verdwijnt van het toneel.

Slechts een fractie van de actie

Ik ben een foto waar ik naar kijk

mij van mezelf en waarin ik mezelf stuur

in de vergetelheid en daardoor ben ik verheven

mijn wereld uit zijn scharnieren

dus alles komt uit het gewricht in beweging

Vis hengel!

ondertussen deur en scharnier plaats ik mezelf in het blauw

synthetisch, een bleke glans

out of the blue denkt alles door me heen stralend

te dom ik denk dat ik altijd leuk vind

waar alles duidelijk lijkt, heb ik niets om mee te schrijven.

Boven de wolken, thuis in katoen

Antilichaam dat ik had overwonnen

Ik draai mijn rondes over een wereld zoals ik die kende

wie noemde mij voortaan Stromfeld

waar paden kruisten met duizend dingen

die me naar het midden onthulde en me naar buiten duwde

hoe de strengen van de laatste zenuwen isolatie weggooiden

kortgesloten als een bundel zenuwen

alleen hun eigen impulsen voelden.

Gevestigd in zo'n verheven verdoving

God zette me op zijn kwelling

Ik hielp hem uit zijn niets

maar hij ging verder

om me heen naar zijn beeld

alsof gecreëerd door de zintuigen

viel me op voor de volledigheid

hield me bezig met zijn pijn zijn programma

dat eindigde eigenlijk met alles.

Ik had geen tijd meer om mezelf te ontwikkelen

om de pijn van mij te onderscheiden en ik ervan

om hem toch te ontwijken en flauw te vallen

Ik werd hij, alles bij elkaar genomen, steun je lokale pijn

maakte hem flauw van mij

sindsdien heeft God als een reiziger door de ruimte gereisd

zendt stille signalen uit de ringen van Saturnus.

Zo is het dagelijks leven van de personages

er is nooit een meester van de situatie

zijn net als ik getuigen die zich afvragen

wat ze in de hele wereld hebben verloren.

misschien is de draad de herinnering eraan

dat toen ze vorm kregen

voorzichtig naar voren gekomen in vormen

ze zullen in slaap vallen

door de spullen waar ze vandaan kwamen.

Zeker datt, maar nog steeds behoorlijk eenzaam hier

Ik gaf niets om alle sterren boven de regenboog

van de huid af rijden is precies wat ik wil

nog meer maskers, nog meer frames

nog meer poppen in de pop om in paniek te raken

ontvouwen naar alle details

die ik had begrepen lang voordat ik het internaliseerde

buiten mijn bestaan.

Rock'n'Roll heeft mijn leven

een nieuwe betekenis gegeven

de draad weer oppakken

Ik draaide alle kanten op

hoe je iets tot het uiterste kunt schrijven

cirkels beschreven aan deze kant;

hoepels, lussen, ringen

die evolueren naar de geluiden van de Walkman, de signalen

verplaatst van hemellichamen naar moedervlekken

dus in een spiraal gedraaid

naar het gezichtspunt van de geschiedenis

waar ik draai, waar ik zwaai

kraak de punt niet zoals er een veer uit springt.

Duitsland, Duitsland je voelt me

vanavond kom ik naar je toe

in vrije val zie ik de bodem van de echte

grondig lopende modellen van uw hoge idealen

(alleen al haar aanwezigheid zorgt ervoor dat ik mijn dromen haat)

mijn angsten mijn zorgen

waar je lichten gloeien zijn ze verborgen

Ik heb zin in pyrotechniek

ja, ik weet waar ik vandaan kom

Alles wat ik kan pakken wordt licht

Kolen alles wat ik laat

Ik ben zeker een vlam.

Waar ooit niets was

je graaft je schachten terwijl je op je hoofd staat, alsof je in de lucht bent

je schildert in vaderland, bloed en aarde

Heb een hemel op aarde in gedachten

recht de grond in

maar zo gezien ligt hij als de hel aan je voeten

en wat daar vandaan komt kunnen alleen duivels zijn zoals ik

ja, en ik ben het persoonlijk

zit echt in de details

Uw bestelling, misrekening, educatieve kloof

barbaarsheid komt voort uit jouw god in jouw geval

Om die reden en een kast vol skeletten

Duitsland trekt naar Europa

en zonder te openen zet het koers

om schuld en angst onder gelijken weg te houden

om zichzelf nog verder te pushen met zekerheid

tot een totale behoefte aan zin, zijn en tijd

die, zoals voorheen, alleen in zichzelf kan draaien

een nieuw huis, het oude, thuis

houdt vast aan de oude traditie

arriveert zonder te vertrekken.

Eigenlijk te sexy voor de Führerbunker

Ik had gisteren weer een probleem

genees jezelf in prachtige oneindigheid

dit is de krankzinnige daad van mijn opstand

wie nu alleen is, zal dat blijven

het schiet als een kogel door mijn hoofd

triest genoeg (?) dat was haar leven

Ik worstel om woorden alsof het lucht is

om me dan in de wind te schrijven: verkocht

en niet langer blond

Ik vang volgens alle regels van mijn kunst,

van mijn Latijn om blindelings te aanbidden.

Al mijn ogen eindigen in het donker

en hun stappen laten geen sporen na

je kunt me onder ons vinden -?

in het zwart van de stippen op papier

mijn hart van duisternis een bioscoop

in het zwart van de groeven

waarin je jezelf weerspiegelt

dat lijkt op mij

en komt geleidelijk uit de herinnering zelf

naar iets anders, naar jou.

Super Star Fighter-vlinder

zonder angst om iets te verbergen

wat liefde niet kan doen

dat creëert domheid

Dat is de zin waar ik bij blijf

als een huis kan ik het niet aan

(een huiveringwekkend voorbeeld van bezwering volgt op rouw)

alsof ik er klaar voor was

Ik blijf rond de toren cirkelen met de lichten aan

en als mijn gedachte dromen gezien zouden kunnen worden

ze hebben waarschijnlijk mijn hoofd in een I-machine gestoken