Way to Mandalay - Blackmore's Night

I wandered down the pathway, through the misty moor

Like I knew he did a thousand times before

Voices seem to echo «Come talk with me a while

Just around the corner, just another mile…»

I had heard the stories, her legend served her well

A mystic’s myth or fable, truth or fairy tale

A raggle taggle gypsy, with a toothless smile

Said «Sit with me my darling, let’s talk a little while…»

And the road goes on, forever will I wander on the Way to Mandalay…

The mile went on forever, the minutes turned to days

Could I have been misguided by the mystic’s ways?

The moment lasts forever, at least it does for me Caught between what happened and what could never be…

Ik dwaalde over het pad, door de mistige hei

Zoals ik wist dat hij dat al duizend keer eerder deed

Stemmen lijken te echoën "Kom even met me praten"

Net om de hoek, nog een mijl...»

Ik had de verhalen gehoord, haar legende kwam haar goed van pas

De mythe of fabel, waarheid of sprookje van een mysticus

Een raggel tagged zigeuner, met een tandeloze glimlach

Zei: "Kom bij me, schat, laten we even praten..."

En de weg gaat verder, voor altijd zal ik dwalen op de Weg naar Mandalay...

De mijl duurde eeuwig, de minuten veranderden in dagen

Zou ik misleid kunnen zijn door de wegen van de mysticus?

Het moment duurt voor altijd, tenminste voor mij Gevangen tussen wat er is gebeurd en wat nooit zou kunnen zijn...