Diamonds and Rust - Blackmore's Night

Well I'll be damned

Here comes your ghost again

But that's not unusual

It's just that the moon is full

And you happened to call

And here I sit

My hand on the telephone

Hearing a voice I'd known

A couple of light years ago

Heading straight for a fall

As I remember your eyes

Were bluer than robin's eggs

My poetry was lousy you said

Where are you calling from?

A booth in the midwest

Ten years ago

I bought you some cufflinks

Oh, and you brought me something

We both know what memories can bring

They bring diamonds and rust

Well you burst on the scene

Already a legend

The unwashed phenomenon

The original vagabond

You strayed into my arms

And there you stayed

Temporarily lost at sea

The Madonna was yours for free

Yes the girl on the half-shell

Could keep you unharmed

Now I see you standing with leaves falling around and snow in your hair

Now you're smiling out the window of that hotel over Washington Square

Our breath comes out white clouds mingles and hangs in the air

Speaking strictly for me, we both could have died then and there

Now you're telling me

You're not nostalgic

Then give me another word for it

You who are so good with words

And at keeping things vague

'Cause I need some of that vagueness now it's all come back too clearly

Oh, I loved you dearly

And if you're offering me diamonds and rust

I've already paid

Diamonds and rust

Diamonds and rust

Diamonds and rust

Nou, ik zal verdoemd zijn

Hier komt je geest weer

Maar dat is niet ongebruikelijk

Het is gewoon dat de maan vol is

En je belde toevallig

En hier zit ik

Mijn hand aan de telefoon

Een stem horen die ik kende

Een paar lichtjaren geleden

Op weg naar een val

Als ik me je ogen herinner

Waren blauwer dan de eieren van Robin

Mijn poëzie was waardeloos zei je

Waar bel je vandaan?

Een stand in het middenwesten

Tien jaar geleden

Ik heb wat manchetknopen voor je gekocht

Oh, en je hebt me iets gebracht

We weten allebei wat herinneringen kunnen brengen

Ze brengen diamanten en roest

Nou, je barstte op het toneel

Nu al een legende

Het ongewassen fenomeen

De originele vagebond

Je dwaalde in mijn armen

En daar bleef je

Tijdelijk verloren op zee

De Madonna was gratis van jou

Ja het meisje op de halve schaal

Kan je ongedeerd houden

Nu zie ik je staan ​​met vallende bladeren en sneeuw in je haar

Nu lach je uit het raam van dat hotel boven Washington Square

Onze adem komt naar buiten, witte wolken vermengen zich en hangen in de lucht

Strikt genomen voor mij, we hadden allebei toen en daar kunnen sterven

Nu vertel je het me

Je bent niet nostalgisch

Geef me er dan een ander woord voor

Jij die zo goed bent met woorden

En om dingen vaag te houden

Want ik heb wat van die vaagheid nodig nu het allemaal te duidelijk terugkomt

Oh, ik hield zielsveel van je

En als je me diamanten en roest aanbiedt

ik heb al betaald

Diamanten en roest

Diamanten en roest

Diamanten en roest