Lady in Black - Blackmore's Night

She came to me one morning

One lonely Sunday morning

Her long hair flowing

In the midwinter wind

I know not how she found me

For in darkness I was walking

And destruction lay around me

From a fight I could not win

She asked me name my foe then

I said the need within some men

To fight and kill their brothers

Without thought of love or God

And I begged her give me horses

To trample down my enemies

So eager was my passion

To devour this waste of life

But she wouldn't think of battle that

Reduces men to animals

So easy to begin

And yet impossible to end

For she's the mother of all men

Who counselled me so wisely then

I feared to walk alone again

And asked if she would stay

Oh, lady, lend your hand outright

And let me rest here at your side

"Have faith and trust in peace," she said

And filled my heart with life

There's no strength in numbers

Have no such misconception

But when you need me

Be assured, I won't be far away

Thus, having spoke, she turned away

And though I found no words to say

I stood and watched until I saw

Her black coat disappear

My labour is no easier

But now I know I'm not alone

I'll find new heart each time

I think upon that windy day

And if one day she comes to you,

Drink deeply from her words so wise

Take courage from her as your prize

And say hello from me

Ze kwam op een ochtend naar me toe

Een eenzame zondagochtend

Haar lange haren golvend

In de midwinterwind

Ik weet niet hoe ze me vond

Want in het donker liep ik

En vernietiging lag om me heen

Van een gevecht kon ik niet winnen

Ze vroeg me toen mijn vijand te noemen

Ik zei de behoefte bij sommige mannen

Om te vechten en hun broers te doden

Zonder gedachte aan liefde of God

En ik smeekte haar mij paarden te geven

Om mijn vijanden te vertrappen

Zo gretig was mijn passie

Om deze verspilling van leven te verslinden

Maar daar zou ze niet aan denken

Reduceert mensen tot dieren

Zo makkelijk om te beginnen

En toch onmogelijk om te beëindigen

Want zij is de moeder van alle mannen

Wie heeft mij toen zo wijs geadviseerd?

Ik was bang om weer alleen te lopen

En vroeg of ze wilde blijven

Oh, dame, help je ronduit

En laat me hier aan jouw zijde rusten

"Heb geloof en vertrouw op vrede", zei ze

En vulde mijn hart met leven

Er is geen kracht in cijfers

Heb zo'n misvatting niet

Maar wanneer je me nodig hebt

Wees gerust, ik zal niet ver weg zijn

Dus, na te hebben gesproken, wendde ze zich af

En hoewel ik geen woorden vond om te zeggen

Ik stond en keek tot ik zag

Haar zwarte jas verdwijnt

Mijn werk is niet gemakkelijker

Maar nu weet ik dat ik niet alleen ben

Ik zal elke keer een nieuw hart vinden

Ik denk op die winderige dag

En als ze op een dag naar je toe komt,

Drink diep van haar woorden zo wijs

Neem moed van haar als je prijs

En zeg hallo van mij