The Foolishness of Existence - Black Therapy

We can’t deny our feelings, our emotions

Till the end we refuse to accept the foolishness of existance

Struggling to survive in front of a dying world

Loving, suffering, crying, existing

With every fiber of our body we endure

We live our life with weariness and irrilevance

Without prospect and incentive

The mutation we yearned for so long comes in the end

But it’s not what we craved, bringing deep disenchantment

We want some event to rip this wearing monotony

Bringing some vivacity

The mutation we yearned for so long comes in the end

But it’s not what we craved, bringing deep disenchantment

We despairingly hold on to our feelings

Exasperated, at the mercy of events

As humanity grasps at a thin bush of grass

While falling from a cliff in front of a stormy sea

We know the bush of grass won’t be enough to avoid our downfall

But we still hold up to it

We can’t redeem ourself, we are doomed to be destroyed by our own hands

We kunnen onze gevoelens, onze emoties niet ontkennen

Tot het einde weigeren we de dwaasheid van het bestaan ​​te accepteren

Worstelen om te overleven voor een stervende wereld

Liefhebben, lijden, huilen, bestaan

Met elke vezel van ons lichaam verdragen we

We leven ons leven met vermoeidheid en irritatie

Zonder vooruitzicht en stimulans

De mutatie waar we zo lang naar hebben verlangd, komt uiteindelijk

Maar het is niet waar we naar verlangden, wat diepe ontgoocheling met zich meebrengt

We willen dat een evenement deze eentonigheid verscheurt

Brengt wat levendigheid

De mutatie waar we zo lang naar hebben verlangd, komt uiteindelijk

Maar het is niet waar we naar verlangden, wat diepe ontgoocheling met zich meebrengt

We houden wanhopig vast aan onze gevoelens

Geërgerd, overgeleverd aan de gebeurtenissen

Zoals de mensheid grijpt naar een dunne struik gras

Terwijl hij van een klif valt voor een stormachtige zee

We weten dat de struik van gras niet genoeg zal zijn om onze ondergang te voorkomen

Maar we houden het nog steeds vol

We kunnen onszelf niet verlossen, we zijn gedoemd om door onze eigen handen te worden vernietigd