Advance - Black Therapy

I breathe the same air, not taking care of myself

Forced to walk on a cutting edge, the balance is lacking

With precarious gait, and the usual spirits are always around

Stare a point and go straight, head on the horizon

Bite the bullet and feed yourself with what you find

The more you go on the more things you’ll have to protect

The more you advance the more the spirits will rage

Whispering voices call my name but I don’t care

Between wrath and anguish, between sadness and spleen

When the will leaves you and the sight tarnishes

When the strength seizes up, when the glaze go down

Beyond the clouds, you glimpse the origin

From which you escaped and that you regret

It’s the place where the enemy reigns

The only one where you can hope to cohabit

When you’ll be teared to shreds, the spirits will subside

Choose between a slow agony or an endless sporadic sharp pain

Ik adem dezelfde lucht in, ik zorg niet voor mezelf

Gedwongen om op het scherpst van de snede te lopen, ontbreekt de balans

Met onzekere gang, en de gebruikelijke geesten zijn altijd in de buurt

Staar naar een punt en ga rechtdoor, ga naar de horizon

Bijt de kogel en voed jezelf met wat je vindt

Hoe meer je doet, hoe meer dingen je moet beschermen

Hoe meer je vordert, hoe meer de geesten zullen woeden

Fluisterende stemmen roepen mijn naam, maar het kan me niet schelen

Tussen woede en angst, tussen verdriet en milt

Wanneer de wil je verlaat en het zicht bezoedelt

Wanneer de kracht toeneemt, wanneer het glazuur naar beneden gaat

Voorbij de wolken, je een glimp opvangt van de oorsprong

Waar je uit bent ontsnapt en waar je spijt van hebt

Het is de plaats waar de vijand regeert

De enige waar je kunt hopen te gaan samenwonen

Wanneer je aan flarden wordt gescheurd, zullen de geesten verdwijnen

Kies tussen een langzame pijn of een eindeloze sporadische scherpe pijn