In the Embrace of Sorrow, I Smile - Black Therapy

Behold, I walk this path alone

Blank faces all around me as I step into this unknown realm

My consciousness fades, drifting far away

An evanescent land is awaiting me

Believe me

As I stare into the void, all I see is sorrow

In the embrace of sorrow I smile, I smile

Sorrow, this feeling embraces me

While I am trapped inside the invisible walls of life

It consumes me and gets me addicted

It burns me, burning from the inside

I can see the light at the end of the path

I run towards it, hoping to finally find peace

In the embrace of sorrow I smile

Zie, ik bewandel dit pad alleen

Blanke gezichten om me heen als ik dit onbekende rijk betreed

Mijn bewustzijn vervaagt en drijft ver weg

Een vergankelijk land wacht op mij

Geloof me

Terwijl ik in de leegte staar, zie ik alleen maar verdriet

In de omhelzing van verdriet lach ik, ik lach

Verdriet, dit gevoel omarmt me

Terwijl ik gevangen zit binnen de onzichtbare muren van het leven

Het vreet me op en maakt me verslaafd

Het brandt me, het brandt van binnenuit

Ik zie het licht aan het einde van het pad

Ik ren ernaartoe, in de hoop eindelijk rust te vinden

In de omhelzing van verdriet glimlach ik