Schwarze Asche - Black Heaven

Brennen… ich will brennen,

in meinem Kopf in meinem Hirn

brennt ein Höllenfeuer, das meinen Körper verkohlt

zu Asche, schwarzer Asche, zu Hitze und Gestank

reiß das Herz aus meinem Innern, es verglüht in meiner Hand

Brennen… ich will brennen,

nur wenn am Ende nichts mehr bleibt

wird die Seele Ruhe finden vor dem Wahn der Zeitlichkeit

zu Asche, schwarzer Asche, was von den Flammen nicht verzehrt

das verscharre ich in der Erde, auf daß es nun die Würmer nährt

Es knistert in den Ohren, ein süßlich-fauler Duft

die Rußpartikel tanzen gar fröhlich in der Luft

Die Augenlider zucken, die Fliegen schwirren wild

um meinen kranken Schädel und um mein Spiegelbild

Worte stumm verendet, Gedanken ausgelöscht

Vergangenheit verschwendet, der Horizont erlischt

Ich habe mich verloren im Wüstensand der Welt

und steige in die Flammen als Phönix meiner Selbst

Branden... Ik wil branden

in mijn hoofd in mijn hersenen

brandt een hellevuur dat mijn lichaam verkoolt

as, zwarte as, hitte en stank

Scheur mijn hart eruit, het brandt in mijn hand

Branden... Ik wil branden

alleen als er uiteindelijk niets meer over is

de ziel zal rust vinden van de waan van de tijdelijkheid

tot as, zwarte as, dat wat niet wordt verteerd door de vlammen

Ik begraaf het in de grond zodat het nu de wormen voedt

Het knettert in de oren, een zoetige, bedorven geur

de roetdeeltjes dansen vrolijk in de lucht

De oogleden trillen, de vliegen zoemen wild

voor mijn zieke schedel en voor mijn reflectie

Woorden stierven stom, gedachten uitgedoofd

Verleden verspild, de horizon vervaagt

Ik ben verdwaald in het woestijnzand van de wereld

en in de vlammen opstijgen als een feniks van mezelf