Das Tor zur Welt - Black Heaven

Ich suche nach der Ferne und lausche unbewusst

Eine Welt sie liegt verborgen, tief unter meiner Brust

Ein letzer Funken Sehnsucht, der mich beisamen hält

Deine Augen sind das Fenster in eine bessere Welt

Lass mich nicht hier zurück, ich wüsst nicht was sonst passiert

Wie ein Stern am Firmament, der aus dem Himmel bricht und stirbt

Aus Gott verlassenen Träumen, bau ich mir ein Versteck und

Ich weiß sie können mich sehen und bleibe doch unentdeckt

Ich wische das Blut meiner Hände mit Träumen, die niemand erzählt

Ich sehe wie die Engel fallen und trete durch das Tor zur Welt

Ich wische das Blut meiner Hände mit Träumen, die niemand erzählt

Ich sehe wie die Engel fallen und trete durch das Tor zur Welt

Die Liebe schon verloren, die Liebe schon verloren

Die Liebe scheint verloren, solang der Geist sich nicht befreit

Ich ersticke in Gedanken, falle durch den Raum der Zeit

Von draussen eine Stimme, ein Gesicht was mir erscheint

Ich berühe es ganz zärtlich, ich versuch ihm nah zu sein

Genug wurde gesprochen und zu wenig je gefühlt

Ein herbei gesehnter Regen, hat das Ufer weggespühlt

Ein ganz normaler Wahnsinn, der sich vor die Sonne schob

Du bist tief in meiner Seele, noch tiefer als der Tod

Ich wische das Blut meiner Hände mit Träumen, die niemand erzählt

Ich sehe wie die Engel fallen und trete durch das Tor zur Welt

Ich wische das Blut meiner Hände mit Träumen, die niemand erzählt

Ich sehe wie die Engel fallen und trete durch das Tor zur Welt

Ik zoek de afstand op en luister onbewust

Een wereld die diep onder mijn borst verborgen ligt

Een laatste sprankje verlangen dat me bij elkaar houdt

Je ogen zijn het venster naar een betere wereld

Laat me hier niet achter, ik weet niet wat er nog meer zal gebeuren

Als een ster aan het firmament die uit de lucht breekt en sterft

Van door God verlaten dromen, bouw ik een schuilplaats voor mezelf en...

Ik weet dat ze me kunnen zien en toch onopgemerkt blijven

Ik veeg het bloed van mijn handen met dromen die niemand vertelt

Ik zie de engelen vallen en door de poort naar de wereld stappen

Ik veeg het bloed van mijn handen met dromen die niemand vertelt

Ik zie de engelen vallen en door de poort naar de wereld stappen

Liefde al verloren, liefde al verloren

Liefde lijkt verloren totdat de geest zichzelf bevrijdt

Ik stik in gedachten, val door de tijdsruimte

Van buiten een stem, een gezicht dat aan mij verschijnt

Ik raak het heel teder aan, ik probeer er dichtbij te zijn

Er is genoeg gezegd en te weinig gevoeld

Een langverwachte regen spoelde de kust weg

Een volkomen normale waanzin die zichzelf voor de zon duwde

Je bent diep in mijn ziel, zelfs dieper dan de dood

Ik veeg het bloed van mijn handen met dromen die niemand vertelt

Ik zie de engelen vallen en door de poort naar de wereld stappen

Ik veeg het bloed van mijn handen met dromen die niemand vertelt

Ik zie de engelen vallen en door de poort naar de wereld stappen