Black Winter - Bethzaida

I used to miss the cold winter-nights back then

I waited for the day to pass so you would come again

Remember how I fed you (those memories do stain)

I always gave you more even though nothing did remain

My world is black

Black fire burns the night

I greet the darkness

With wide open eyes

Cover me white, cold winter sky

Cover me white as I take off and fly

Cover me with your ice cold tears

Near you I possess no fear

I used to cry myself to sleep those nights so long ago

Both day and night I longed for you, I never could let go

But recently I realised that you were on your way

As frost did spread across the ground I knew you’d come to stay

One last time I kiss the frozen ground

I wave goodbye to my fallen gown

Winter, winter… at last you have come to set my soul free

Black I was forever and will forever be

Embrace me, I will touch you, the wind my elegy

The children of the Great winter are mourning constantly

Vroeger miste ik de koude winternachten

Ik wachtte tot de dag voorbij was, zodat je weer zou komen

Weet je nog hoe ik je voedde (die herinneringen maken vlekken)

Ik gaf je altijd meer, ook al bleef er niets over

Mijn wereld is zwart

Zwart vuur brandt de nacht

Ik groet de duisternis

Met wijd open ogen

Bedek me witte, koude winterlucht

Bedek me wit terwijl ik opstijg en vlieg

Bedek me met je ijskoude tranen

Bij jou in de buurt heb ik geen angst

Ik huilde mezelf die nachten zo lang geleden in slaap

Dag en nacht verlangde ik naar je, ik kon nooit loslaten

Maar onlangs realiseerde ik me dat je onderweg was

Omdat de vorst zich over de grond verspreidde, wist ik dat je zou komen om te blijven

Nog een laatste keer dat ik de bevroren grond kus

Ik zwaai afscheid van mijn gevallen jurk

Winter, winter ... eindelijk ben je gekomen om mijn ziel te bevrijden

Zwart Ik was voor altijd en zal voor altijd zijn

Omhels me, ik zal je aanraken, de wind mijn elegie

De kinderen van de Grote Winter rouwen voortdurend