Pajaro Negro - Bersuit Vergarabat

Si te partió el corazón

En veinte pedazos

Y la pasión alumbro

Un sol azul…

Y se agrietó la razón

Como un vidrio cascajo

Descontrolado navío

Perdió el timón…

Atormentado en el mar

Mas loco y enfermo

Que revolvió hasta el asco

El odio y los nervios…

Mientras cruzaba la escena

Un pájaro negro;

Empapada de enigmas

La fiebre subió

Un viento en abanico

Te golpea en el hocico

Fantasmas, muñequitos

Y gemidos despacito…

Dan ganas de arruinarse

Si es que a alguien le importase

Por que llena tus venas

Esa sangre que engangrena…

Se evaporó la memoria

En un baño seco

Con la inconciencia encendida

Ya nada se vio…

Y se borraron las huellas

Detrás de una puerta

Porque el amor no recuerda

Lo que no sintió…

Pero quien calma ahora

Al corazón furibundo

Cuando el poder más inmundo lo quiere curtir…

De las tinieblas se viene

Ese pájaro negro

Sobrevolando tu infierno

Te invita a sufrir…

Un viento en abanico

Te golpea en el hocico

Fantasmas, muñequitos

Y gemidos despacito…

Dan ganas de arruinarse

Si es que a alguien le importase

Por que llena tus venas

Esa sangre que engangrena…

¡Pájaro negro…

Ese pajaro negro…

Als je hart brak

in twintig stukken

En de passie die ik aansteek

Een blauwe zon...

En de reden gekraakt

Als een gebroken glas

op hol geslagen schip

Ben het roer kwijt...

gekweld op zee

gekker en zieker

dat wekte walging op

De haat en de zenuwen...

Terwijl ik over het toneel liep

Een zwarte vogel;

doordrenkt van raadsels

de koorts ging omhoog

Een ventilator wind

Het raakt je in de snuit

geesten, poppen

En kreunt langzaam...

Ze willen zichzelf kapot maken

Als het iemand iets kon schelen

omdat het je aderen vult

Dat bloed dat engangren...

geheugen verdampt

in een droog bad

met bewusteloosheid aan

Niets meer gezien...

En de sporen werden gewist

achter een deur

Omdat liefde zich niet herinnert

Wat hij niet voelde...

Maar wie kalmeert er nu?

tot het woedende hart

Wanneer de smerigste macht wil bruinen...

Uit de duisternis komt

die zwarte vogel

vliegen over je hel

Het nodigt uit om te lijden...

Een ventilator wind

Het raakt je in de snuit

geesten, poppen

En kreunt langzaam...

Ze willen zichzelf kapot maken

Als het iemand iets kon schelen

omdat het je aderen vult

Dat bloed dat engangren...

zwarte vogel...

Die zwarte vogel...