Otra Sudestada - Bersuit Vergarabat

Viene el olor a otra sudestada

Trae el olor a leche cortada

Se intuye un sol naciente, incipiente

Detrás del nubarrón ni se siente

Drena como una bruma infectada

Trae explicaciones lacrimógenas

Nadie puede creer, doy fe

Si una estrella nos guía, no se ve

No se ve, no se ve

Veo en un temblor de cara

Paralización y rabia

Trae el viento otras voces

Las oís, es una sinfonía de raíz

Como un trueno ronco, ancestral

Del centro mismo de la tribu

Todos juntos, en una inmensa soledad

Un abrazo tuyo no vendría nada mal

Remolinos de semillas, buscando tierra

Para florecer

Y yo te ofrendo esta bronca

Pa' que la lleves al mar

Pa' que no lloren los míos

Rodillas en la ciudad

Y yo te pido esa fuerza

Toda tu cruel decisión

Pa' que este sueño partido

Despierte revolución

Estabas ahí, parada en el cordón

Con la cabeza gacha

Como pidiendo perdón

Al otro día estabas

En el umbral por el olor sabía

Que estaba todo mal

Miré con odio al cielo

Y pronto blasfemé Porque lo que traías

Era todo nuestro descarte

Nuestras pestes, plástico

Hedionda polución, miseria

Abortos de millones de corazones

Hechos mierda

Mientras más subías

Me dio por escapar

Me fui para el techo

No quedaba otro lugar

Flameaba mi bandera

Blanca y celeste

Ya sin paz ni cielo

El paraíso se hizo peste

Todo lo que tirás al río, vuelve

La pólvora mojada de otro temporal

Para nada sirve el sol

No va a evaporizar

Millones de litros de lágrimas

Remolinos de semillas, buscando tierra

Para florecer

Y yo te ofrendo esta bronca

Pa' que la lleves al mar

Pa' que no lloren los míos

Rodillas en la ciudad

Y yo te pido esa fuerza

Toda tu cruel decisión

Pa' que este sueño perdido

Despierte revolución

Y yo te ofrendo esta bronca

Pa' que la lleves al mar

Pa' que no lloren los míos

Rendidos en la ciudad

Otra sudestada

De geur van een ander zuidoosten komt

Breng de geur van gestremde melk

Een opkomende, beginnende zon wordt gevoeld

Achter de wolk voel je je niet eens

Het loopt weg als een geïnfecteerde mist

Breng tranen in de ogen

Niemand kan geloven, dat getuig ik

Als een ster ons leidt, wordt hij niet gezien

Het wordt niet gezien, het wordt niet gezien

Ik zie in een bevend gezicht

Bevriezen en woeden

Breng de wind andere stemmen

Je hoort ze, het is een grondsymfonie

Als een hese, oude donder

Vanuit het centrum van de stam

Allemaal samen, in een immense eenzaamheid

Een knuffel van jou zou helemaal geen kwaad kunnen

Wervelingen van zaden, op zoek naar land

bloeien

En ik bied je deze woede aan

Zodat je haar meeneemt naar de zee

Zodat de mijne niet huilen

Knieën in de stad

En ik vraag je om die kracht

Al je wrede beslissingen

Pa' dat dit droomfeest

wakker worden revolutie

Jij was daar, staande op het cordon

met mijn hoofd naar beneden

zoals om vergeving vragen

de volgende dag was je

Op de drempel bij de geur die ik kende

dat alles verkeerd was

Ik keek met haat naar de lucht

En al snel lasterde ik, want wat je bracht?

Het was allemaal onze afdanking

Ons ongedierte, plastic

Stinkende vervuiling, ellende

Abortussen van miljoenen harten

shit feiten

Hoe meer je klom

gaf me om te ontsnappen

Ik ging naar het dak

er was geen andere plaats

Ik zwaaide met mijn vlag

wit en lichtblauw

Geen vrede of hemel meer

Het paradijs werd een plaag

Alles wat je in de rivier gooit, komt terug

Het natte buskruit van een nieuwe storm

De zon is nutteloos

zal niet verdampen

miljoen liter tranen

Wervelingen van zaden, op zoek naar land

bloeien

En ik bied je deze woede aan

Zodat je haar meeneemt naar de zee

Zodat de mijne niet huilen

Knieën in de stad

En ik vraag je om die kracht

Al je wrede beslissingen

Pa' dat deze verloren droom

wakker worden revolutie

En ik bied je deze woede aan

Zodat je haar meeneemt naar de zee

Zodat de mijne niet huilen

Overgegeven in de stad

een ander zuidoosten