La papita - Bersuit Vergarabat

Recuerdo aquellos aos

Cuando estaba tu colita,

Envuelta en pantaln blanco,

Era un plato de comida.

Discutiamos en el auto problemas de filosofia:

Cuando llegaba a mi casa qu me hacia?:

Una papita, una papita,

Una papita, una papita.

Pasaron muchos aos y no te decidias,

Entre tantas discusiones te desnudaste un dia,

Y en los lagos de Palermo me entregaste tu comida:

Cuando pienso en ese dia: qu me hago?

Una papita, una papita,

Una papita, una papita.

Se fueron unos meses y no sentias,

Tenias en el cuerpo a la iglesia y a tu familia.

De repente una explosin y vieran como gemias,

Cuando escucho aquella musica, qu me hago?

Una papita, una papita,

Una papita, una papita.

El amor es muy loco, si luchas se domestica,

Siempre hago cosas raras, para no dejar un dia

Sin sentir aquellas cosas que hacen linda a la vida,

Por eso hoy pienso en vos y me hago:

Una papita, una papita,

Una papita, una papita.

Ik herinner me die jaren

toen je kleine staart was,

gewikkeld in een witte broek,

Het was een bord eten.

Laten we het hebben over de autoproblemen van de filosofie:

Wat deed hij met mij toen hij thuiskwam?:

Een chip, een chip,

Een chip, een chip.

Vele jaren gingen voorbij en je kon niet beslissen,

Tussen zoveel discussies kleed je je op een dag uit,

En in de meren van Palermo gaf je me je eten:

Als ik aan die dag denk: wat moet ik doen?

Een chip, een chip,

Een chip, een chip.

Ze waren een paar maanden weg en je voelde niet,

Je had de kerk en je familie in je lichaam.

Plots een explosie en ze zagen hoe je kreunde,

Wat doe ik mezelf aan als ik naar die muziek luister?

Een chip, een chip,

Een chip, een chip.

Liefde is heel gek, als je vecht wordt het huiselijk,

Ik doe altijd rare dingen, niet om een ​​dag te verlaten

Zonder de dingen te voelen die het leven mooi maken,

Daarom denk ik vandaag aan jou en doe ik:

Een chip, een chip,

Een chip, een chip.