Al Olor Del Hogar - Bersuit Vergarabat

Mi casa era un abrazo con aromas

Afuera el mar oleaba en adoquines

Por suerte habia chapas que, en la siesta

Hacian que llover o fuera triste…

Y hablo de mi casa, nunca nuestra

Mudándonos de barrio, sin opciones

A la hora de movernos, ¡ qué increíble

Imaginar un mundo en los camiones…

La casa, ningún living, de una pieza

De los despertadores tan temidos

Soñando que, tal vez, quizá no suene

Para ir a mi otra escuela de bandidos…

Jamás podré elogiar mi pobreza

Tan sólo es el cristal de mi pasado

Que suena, como copa, en esta noche

Y abraza con su vino destapado…

Mi hermano heredándome la pilcha

Aquella que vistió también a un primo

Así que fue que aprendimos el secreto

De compartir los parches y el camino…

El carnaval y el tango fueron cuna

Mi vieja me cantó «Duerme, negrito»

Y en mi segundo hogar, el Gallinero

Mi viejo me soñó como Angelito…

(Estribillo)

Jamás podré elogiar a mi pobreza

Tan sólo es el cristal de mi pasado

Que suena, como copa, en esta noche

Y abraza con su vino destapado…

Mijn huis was een knuffel met aroma's

Buiten zwaaide de zee op kasseien

Gelukkig waren er borden die, in de siësta

Ze lieten het regenen of het was triest...

En ik spreek van mijn huis, nooit van ons

Verhuizen uit de buurt, zonder opties

Als het op verhuizen aankomt, wat een ongelooflijke

Stel je een wereld voor in vrachtwagens...

Het huis, geen woonkamer, in één kamer

Van de gevreesde wekkers

Dromen dat, misschien, misschien klinkt het niet

Om naar mijn andere bandietenschool te gaan...

Ik zal nooit mijn armoede kunnen prijzen

Het is gewoon het glas van mijn verleden

Dat klinkt als een drankje op deze avond

En hij knuffelt met zijn onbedekte wijn...

Mijn broer erft de pilcha

Degene die ook een neef kleedde

Dus het was dat we het geheim leerden

Om de patches en de weg te delen...

Het carnaval en de tango waren de bakermat

Mijn oude dame zong voor mij "Slaap, kleine zwarte"

En in mijn tweede huis, het Kippenhok

Mijn vader droomde van mij als Angelito...

(Refrein)

Ik zal nooit mijn armoede kunnen prijzen

Het is gewoon het glas van mijn verleden

Dat klinkt als een drankje op deze avond

En hij knuffelt met zijn onbedekte wijn...