Кресты - Беломорканал

Кресты

Ночи белые, в заливе туман

Пропускают утром в город мосты.

Тёплый дождь перестань, перестань

Ты будить своим шумом Кресты.

Не тревожь каторжанскую блажь

Роза снится и воля во сне.

Снится дом, снится снова мне мать

Тянет руки больные ко мне.

Крест накрест сложили Кресты

Собрали нас грешных на суд

Утром ранним лягут мосты,

Под конвоем по ним поведут.

Крест накрест сложили Кресты

Схоронив судьбы заживо там,

Развели нам к свободе мосты,

Приковали навечно к крестам.

Одичали без меня сизари,

Воркуют вечно на чердаках.

Тянет жизнь от зари до зари

Бесконечное время в Крестах.

Словно мох здесь сырая постель.

Нету лета здесь вечно зима,

Гробовое молчание стен,

Сводит душу и сердце с ума.

Улетели осенним листком,

Не вернуть счастья прошлые дни,

Нету солнца одна только тень,

В сером чёрные-белые дни.

Завтра снова маманя придёт,

Для страданий построенный двор,

На вопрос: «Кто у вас здесь сидит?»

Она скажет: «Сыночек мой, вор»

kruisen

De nachten zijn wit, de baai is mistig

Ze lieten 's ochtends bruggen de stad in.

Warme regen stop, stop

Je maakt de kruisen wakker met je geluid.

Veroordeelde gril niet storen

Rose droomt en wil in een droom.

Ik droom van een huis, ik droom weer van mijn moeder

Trekt zieke handen naar me toe.

Kruiselings gevouwen kruisen

Heeft ons zondaars verzameld voor het oordeel

Bruggen vallen vroeg in de ochtend,

Zij zullen hen onder escorte leiden.

Kruiselings gevouwen kruisen

Begraven het lot daar levend,

We bouwden bruggen naar vrijheid,

Voor altijd vastgeketend aan kruisen.

Sisari werd wild zonder mij,

Ze koeren voor altijd op zolders.

Trekt het leven van zonsopgang tot zonsopgang

Eindeloze tijd in Crosses.

Als mos is hier een vochtig bed.

Er is hier geen zomer voor altijd winter

De doodse stilte van de muren

Maakt de ziel en het hart gek.

Vloog weg als een herfstblad

Breng het geluk niet terug naar de afgelopen dagen,

Er is geen zon, alleen een schaduw,

In grijze zwart-witte dagen.

Morgen komt mama weer

Een tuin gebouwd voor lijden,

Op de vraag: “Wie zit hier?”

Ze zal zeggen: "Mijn zoon, een dief"