Le domaine des songes, acte 1 - Belenos

Une lune blafarde immortelle

Seule illumination de ce royaume de brume

Me guide à travers ce caveau à ciel ouvert

Je poursuis ma marche septentrionale à travers

Ce paysage primitif soumis

Aux nuits obscures et éternelles

Arpentant les belvédères

Et les cirques montagneux

Errant dans la pénombre polaire à la merci de

Cette immense et capricieuse solitude

Traversant de funestes forêts

Où règne le mystérieux silence nordique

M’effondrant une dernière fois sur la glace

Le rêve devenu réalité

Claustré à jamais dans ce domaine

Propice à tous les songes

Een onsterfelijke bleke maan

Alleen verlichting van dit rijk van mist

Leid me door deze open kluis

Ik vervolg mijn noordelijke mars door

Dit primitieve landschapsonderwerp

Naar donkere en eeuwige nachten

De uitkijkposten inmeten

En de bergketels

Dwalen in de poolschemering overgeleverd aan de genade van

Deze immense en grillige eenzaamheid

Door donkere bossen

Waar de mysterieuze Noordse stilte heerst

Nog een laatste keer instorten op het ijs

De droom komt uit

Voor altijd opgesloten in dit rijk

Bevorderlijk voor alle dromen