Imperfect Animals - Becca Stevens

I wanna leave you time,

plenty of space so that I’m,

still amused,

when you write.

I wanna take it easy on, inner child,

break out and bite the hand that holds you down

and take my cues from the horses mouth,

I wanna hold, every moment in my own hands,

Feel every breath that i take in,

Love you the way that I know I can.

But it’s impossible,

to live in parables,

cause we by nature are,

imperfect animals.

These hips, can carry all your kids,

I’ll be the perfect mix, of what you have and what you miss,

We’ll grow some perfect leaves on our braches.

Keep steady feet while we’re dancing,

To set the pace for our grankids.

Cause it’s impossible

to live in parables,

cause we by nature are,

imperfect animals.

And it defies design

to be a paradigm,

Still I want perfection

as an imperfect animal.

Give me pieces to lighten up,

When the storm starts,

Take up some slack from my heavy heart,

and be a perfect counterpart.

I’m trying to understand what makes us how we are.

Take the hurtin as a learning part,

Imperfection is a perfect place to start.

It’s impossible,

to live in parables,

cause we by nature are,

imperfect animals.

And it defies design,

to be a paradigm,

still I want perfection.

I want perfection,

as an imperfect animal.

Ik wil je tijd geven,

veel ruimte zodat ik,

nog steeds geamuseerd,

wanneer je schrijft.

Ik wil het rustig aan doen, innerlijk kind,

breek uit en bijt in de hand die je vasthoudt

en neem mijn aanwijzingen uit de mond van het paard,

Ik wil elk moment in mijn eigen handen houden,

Voel elke ademhaling die ik inadem,

Ik hou van je zoals ik weet dat ik dat kan.

Maar het is onmogelijk,

om in gelijkenissen te leven,

omdat we van nature zijn,

onvolmaakte dieren.

Deze heupen kunnen al je kinderen dragen,

Ik zal de perfecte mix zijn van wat je hebt en wat je mist,

We laten enkele perfecte bladeren op onze takken groeien.

Houd vaste voeten terwijl we dansen,

Om het tempo voor onze kleinkinderen te bepalen.

Omdat het onmogelijk is

om in gelijkenissen te leven,

omdat we van nature zijn,

onvolmaakte dieren.

En het tart design

een paradigma zijn,

Toch wil ik perfectie

als een onvolmaakt dier.

Geef me stukjes om op te fleuren,

Als de storm begint,

Neem wat speling van mijn zware hart,

en een perfecte tegenhanger zijn.

Ik probeer te begrijpen wat ons maakt tot hoe we zijn.

Neem de pijn als een leeronderdeel,

Imperfectie is een perfecte plek om te beginnen.

Het is onmogelijk,

om in gelijkenissen te leven,

omdat we van nature zijn,

onvolmaakte dieren.

En het tart design,

een paradigma zijn,

toch wil ik perfectie.

Ik wil perfectie,

als een onvolmaakt dier.