Oblivion - Bastille

When you fall asleep,

with your head,

upon my shoulder.

When you’re in my arms,

but you’ve gone somewhere deeper.

Are you going to age with grace?

Are you going to leave a path that joins?

Are you going to age with grace?

Or only to wake and hide your face.

Well.oh, oblivion.

Is calling out your name.

You always take it further,

than I ever can.

When you play it harder,

and I try to follow you there,

It’s not about control,

But I turn back when I see where you go.

Are you going to age with grace?

Are you going to leave a path that joins?

Well.oh, oblivion.

Is calling out your name.

You always take it further,

than I ever can.

Oh and oh oblivion,

is calling out your name

You always take it further,

than I ever can.

Als je in slaap valt,

met je hoofd,

op mijn schouder.

Als je in mijn armen ligt,

maar je bent ergens dieper gegaan.

Ga je met gratie oud worden?

Ga je een pad verlaten dat samenkomt?

Ga je met gratie oud worden?

Of alleen om wakker te worden en je gezicht te verbergen.

Nou ja, vergetelheid.

Roept je naam.

Je gaat altijd verder,

dan ik ooit kan.

Als je harder speelt,

en ik probeer je daar te volgen,

Het gaat niet om controle,

Maar ik draai me om als ik zie waar je heen gaat.

Ga je met gratie oud worden?

Ga je een pad verlaten dat samenkomt?

Nou ja, vergetelheid.

Roept je naam.

Je gaat altijd verder,

dan ik ooit kan.

Oh en oh vergetelheid,

is je naam aan het roepen

Je gaat altijd verder,

dan ik ooit kan.