Du pain pour les réveille-matin - Barbara Weldens

Il ne fait pas bon laisser venir la nuit sans toi

Car, si tant que le jour brille ça va

Quand tombe le soir sans toi

J’ai froid

J’ai peur du noir sans toi

Je perds l’espoir sans toi

Et pour conjurer les monstres

Sous mon lit de ton absence

Je rêve

Que je mange des oiseaux

Je rêve

Que je suis un corbeau

Je rêve

Que je piétine mes propres pas

Je rêve

Vraiment bizarre sans toi

Je rêve

Que mon réveil à faim

Sans trêve

Me réclame un bon de pain

Je rêve

Que les arbres picolent

Leur sève

Cannibales beuveries arboricoles

Dans mon esprit décadent si fort l’absurde se bouscule

Que ma cervelle se répand en milliers d’idées ridicules

Je suis folle

Et j'écris des conneries quand t’es pas là

Je suis comme sous extasy quand t’es pas là

Et plus la nuit avance

Et plus le manque de toi me fait entrer en transe

Je danse

Un tango avec mon stylo

Je pense

Que j’ai oublié mon cerveau

En France

À Paris dans un caniveau

L’absence a des effets très rigolos

Je ris

Avec mon réveil qui me dit

Qu’il a

Toujours envie d’un peu de mie

J’me dis

Qu’il faut garder les miettes pour lui

J’me dis

Que j’ai un peu faim moi aussi

Jusqu'à ce que le matin de mes désirs me délivre enfin

Et avec le premier soleil de la journée tu me reviens

Enfin

Je n’ai plus peur des monstres quand t’es là

Je ne veux plus bouffer d’oiseaux quand t’es là

Et plus tu me prends dans tes bras

Et plus je me blottis tout contre toi

Reste

Sens-tu comme j’ai eu mal sans toi?

Reste

Et plus jamais ne fais ça

Reste

Tu sais je meurs la nuit sans toi

Reste

Et plus jamais ne t’en vas

Reste

Je suis prête à n’importe quoi

Reste

J’ai tant besoin que tu sois là

Reste

Et je t’expliquerai pourquoi du pain

Bloque les rouages du réveille-matin

Het heeft geen zin om de nacht te laten komen zonder jou

Want als de dag maar schijnt, is het goed

Als de nacht valt zonder jou

Ik heb het koud

Ik ben bang in het donker zonder jou

Ik verlies de hoop zonder jou

En om monsters af te weren

Onder mijn bed van je afwezigheid

ik droom

Dat ik vogels eet

ik droom

Dat ik een kraai ben

ik droom

Dat ik mijn eigen stappen vertrap

ik droom

Echt raar zonder jou

ik droom

Dat mijn hongerige wekker

geen wapenstilstand

Vraag mij om een ​​broodbon

ik droom

Laat de bomen maar pikken

hun sap

Boomdrinkende kannibalen

In mijn decadente geest zo sterk het absurde gedrang

Laat mijn brein de vrije loop in duizenden belachelijke ideeën

ik ben gek

En ik schrijf onzin als jij er niet bent

Ik ben als extase als jij er niet bent

En hoe meer de nacht vordert

En hoe meer het gebrek aan jou me in trance doet gaan

ik dans

Een tango met mijn pen

I denk

Dat ik mijn hersens ben vergeten

In Frankrijk

In Parijs in een goot

Afwezigheid heeft hele grappige effecten

ik lach

Met mijn wekker die me vertelt

dat hij heeft

Altijd zin in een beetje kruimel

ik zeg tegen mezelf

Dat je de kruimels voor hem moet bewaren

ik zeg tegen mezelf

Dat ik ook een beetje honger heb

Tot de ochtend van mijn verlangens me eindelijk verlost

En met de eerste zon van de dag kom je bij mij terug

Eindelijk

Ik ben niet langer bang voor monsters als jij in de buurt bent

Ik wil geen vogels meer eten als jij hier bent

En hoe meer je me knuffelt

En hoe meer ik tegen je aan knuffel

Blijven

Voel je hoe ik pijn heb zonder jou?

Blijven

En doe dat nooit meer

Blijven

Je weet dat ik 's nachts sterf zonder jou

Blijven

En nooit meer weggaan

Blijven

Ik ben overal klaar voor

Blijven

Ik heb je zo hard nodig

Blijven

En ik zal je vertellen waarom brood

Blokkeert de tandwielen van de wekker