Byron Black - Autopilot Off

I met a man named Byron Black

And he carried his life strapped to his back

On a sidewalk in Houston he called home

Crying: «Don't you forget me»

He said: «Don't you forget me»

You don’t know what it’s like to walk alone

You don’t know and I hope you never will

Every stride wears the soul more thin

'Til it’s slowly worn down to nothing

Every stride wears the soul more thin

'Til it’s slowly worn down to nothing

And what can I do now?

Faces of people he would see

They were colder than any city street

And the days go on and on and they just walk by

He said: «I'm disappearing»

He said: «I'm disappearing»

You don’t know what it’s like to walk alone

You don’t know and I hope you never will

Every stride wears the soul more thin

'Til it’s slowly worn down to nothing

Every stride wears the soul more thin

'Til it’s slowly worn down to nothing

And we all walk in their names

But our hearts don’t work the same

By-products of evolution

Lost, always looking for a lost solution now

Every stride wears the soul more thin

'Til it’s slowly worn down to nothing

Every stride wears the soul more thin

'Til it’s slowly worn down to nothing

Every stride wears the soul more thin

'Til it’s slowly worn down to nothing

No!

Ik ontmoette een man genaamd Byron Black

En hij droeg zijn leven vastgebonden op zijn rug

Op een stoep in Houston belde hij naar huis

Huilen: "Vergeet me niet"

Hij zei: «Vergeet me niet»

Je weet niet hoe het is om alleen te lopen

Je weet het niet en ik hoop dat je dat ook nooit zult doen

Elke stap maakt de ziel dunner

'Til it's langzaam versleten tot niets

Elke stap maakt de ziel dunner

'Til it's langzaam versleten tot niets

En wat kan ik nu doen?

Gezichten van mensen die hij zou zien

Ze waren kouder dan welke stadsstraat dan ook

En de dagen gaan maar door en ze lopen gewoon voorbij

Hij zei: «Ik verdwijn»

Hij zei: «Ik verdwijn»

Je weet niet hoe het is om alleen te lopen

Je weet het niet en ik hoop dat je dat ook nooit zult doen

Elke stap maakt de ziel dunner

'Til it's langzaam versleten tot niets

Elke stap maakt de ziel dunner

'Til it's langzaam versleten tot niets

En we lopen allemaal in hun naam

Maar ons hart werkt niet hetzelfde

Bijproducten van evolutie

Verloren, altijd op zoek naar een verloren oplossing nu

Elke stap maakt de ziel dunner

'Til it's langzaam versleten tot niets

Elke stap maakt de ziel dunner

'Til it's langzaam versleten tot niets

Elke stap maakt de ziel dunner

'Til it's langzaam versleten tot niets

Nee!