Folgore - Atlas

La gente in sti giorni

Fa solo più storie più storie più storie più storie

Che più non si può

Io forse dovrei solo prender più sole

Che ho perso colore

Ma son nato al nord

Eppure è una bella giornata

Son di buon umore

E qua non si sente più lo smog

Aspetto con ansia fermo alla fermata

Che passi il mio pullman

Però è già da un po'

Che aspetto intanto e il sole mi squaglia

Fossi da solo toglierei la maglia

Non vedo l’ora di tornare a casa

E non è che ho sbagliato la mia fermata?

La mappa sopra il cellulare

Mi dice il contrario però io non ci credo più

Perché tra le 1000 vie di città ci si confonde

Se non guardi bene street view

E forse è il motivo per cui

Se lo chiedi a mio padre

Ti dice che odia la città

Ma mentre mi assolgo in pensieri

Arriva alla fermata la corsa inizia a rallentare

Metto un piede sopra il mezzo

Mi spingo con l’altro

Mi guardo attorno do un occhiata

A destra e manca e vedo se c'è

Qualche volto che per me è di casa

Ed è li

É li

Che ho visto lei

Mi ha lasciato fermo preso da una folgore

Non se n'è nemmeno accorta e sono polvere

E poi

Lei è scesa dall’autobus

Non ha mica chiesto scusa

Per ciò che ha fatto

Per il cuore rubato

In un battito d’ali

Io mi segno in un attimo i particolari

E poi

Lei è scesa dall’autobus

Non ha mica chiesto scusa

Per ciò che ha fatto

Per il cuore rubato

In un battito d’ali

Io mi segno in un attimo i particolari

E forse è il motivo per cui mi sono detto

Scendi dal mezzo, maledetto

Passerà, passerà

Chissà mai se la rivedrai?

A cena al tavolo ho la pancia piena

Sono innamorato dicono si scherza

Ma non sanno mica che dicono il vero

E per una volta io non sarò sincero

Con loro no, no no no

Acqua in bocca mica parlerò

Esco salutando in malo modo

Mi spiace infondo non è colpa loro

Sono solo io che faccio lo stronzo

Perché sono sotto a una tipa a caso

Me ne esco quando cazzo voglio

Mi ripeto ma so che lo faccio invano

Non ci credevo nemmeno quando lo dicevo

Non sono sereno neanche venerdì

Dai pensaci dopo che batti le ciglia

Nemmeno respiri ed è già lunedì

Svanisce il pensiero seduto sul mezzo

Ci sono rimasto sono ancora li

Scuoto la testa, come nei film e poi, e poi

E poi

Lei è scesa dall’autobus

Non ha mica chiesto scusa

Per ciò che ha fatto

Per il cuore rubato

In un battito d’ali

Io mi segno in un attimo i particolari

E poi

Lei è scesa dall’autobus

Non ha mica chiesto scusa

Per ciò che ha fatto

Per il cuore rubato

In un battito d’ali

Io mi segno in un attimo i particolari

Mensen in deze dagen

Het maakt gewoon meer verhalen, meer verhalen, meer verhalen, meer verhalen

Wat kan niet meer?

Misschien moet ik gewoon meer zon krijgen

Dat ik kleur heb verloren

Maar ik ben geboren in het noorden

Toch is het een mooie dag

Ik ben in een goed humeur

En hier voel je de smog niet meer

Ik kijk uit naar de halte

Laat mijn bus passeren

Maar het is alweer een tijdje geleden

Waar wacht ik op en de zon doet me smelten

Als ik alleen was, zou ik het shirt uittrekken

Ik kan niet wachten om naar huis te gaan

En is het niet dat ik mijn halte heb gemist?

De kaart boven de mobiel

Hij vertelt me ​​iets anders, maar ik geloof het niet meer

Omdat er verwarring is tussen de 1000 stadsstraten

Als je niet goed naar streetview kijkt

En misschien is dat waarom

Als je het mijn vader vraagt

Hij vertelt je dat hij de stad haat

Maar terwijl ik mezelf in gedachten verlost

Aangekomen bij de halte begint de race te vertragen

Ik zet een voet boven het midden

Ik push mezelf met de ander

ik kijk om me heen kijk eens

Rechts en links en kijk of die er is

Enkele gezichten die bij mij thuis zijn

En het is daar

Het is daar

Dat ik haar zag

Hij liet me nog steeds gevangen in een bliksemschicht

Ze heeft het niet eens gemerkt en ze zijn stof

En dan

Ze stapte uit de bus

Hij verontschuldigde zich niet

Voor wat hij deed

Voor het gestolen hart

In een flits van vleugels

Ik zal de details zo markeren

En dan

Ze stapte uit de bus

Hij verontschuldigde zich niet

Voor wat hij deed

Voor het gestolen hart

In een flits van vleugels

Ik zal de details zo markeren

En misschien is dat de reden waarom ik tegen mezelf zei

Ga uit het midden, verdomme

Het gaat voorbij, het gaat voorbij

Wie weet of je haar ooit nog terug zult zien?

Bij het eten aan tafel heb ik een volle maag

Ik ben verliefd, ze zeggen dat het een grap is

Maar ze weten niet dat ze de waarheid vertellen

En voor een keer zal ik niet eerlijk zijn

Met hen nee, nee nee nee

Water in mijn mond, ik zal niet spreken

Ik ga slecht zwaaien

Het spijt me, het is niet hun schuld

Ik ben het gewoon die de klootzak doet

Omdat ik onder een willekeurig meisje sta

Ik kom eruit als ik verdomme wil

Ik herhaal mezelf, maar ik weet dat ik het tevergeefs doe

Ik geloofde het niet eens toen ik het zei

Zelfs op vrijdag ben ik niet duidelijk

Kom op denk erover na nadat je hebt geknipperd

Je ademt niet eens en het is al maandag

De gedachte om op het voertuig te zitten verdwijnt

Ik bleef daar Ik ben er nog steeds

Ik schud mijn hoofd, zoals in de film en toen, en toen

En dan

Ze stapte uit de bus

Hij verontschuldigde zich niet

Voor wat hij deed

Voor het gestolen hart

In een flits van vleugels

Ik zal de details zo markeren

En dan

Ze stapte uit de bus

Hij verontschuldigde zich niet

Voor wat hij deed

Voor het gestolen hart

In een flits van vleugels

Ik zal de details zo markeren