Instants in Time - Asylum Pyre

Walking the ways

Of some dates and some lives

Observing the traits

Of a long time dead child

Pictures and paints

Are the tricks of mankind

Leading astray our credulous minds

Our credulous minds!

We are words

We are mayflies

We all vanish in time

From our very first cries

We’re all dying inside

Walking around… all these instants in time

Losing myself… in the museum’s aisles

It marks my heart

With a red-hot iron

Do you feel the weight

Of these dates in my rhymes?

My rhymes?

In time!

Will they survive?

In time!

We are words

We are mayflies

We all vanish in time

From our very first cries

We’re all dying inside

Let the dust… cover it

Under the rust… We are lost

These pictures… all of us

We’ll all vanish… in time…

We are words

We are mayflies

We all vanish in time

From our very first cries

We’re all dying inside

Like the movies we watch

And the books that we read

About the old times

Though we may sometimes think

That in parallel world their story lives on

But we are forced to admit

That they’re, for ages, gone

Walking the ways

Of these instants in time

These pictures will remain

But they’re just a trick

Cos' them… us… we’ll all…

We’ll all… vanish… in time!

De wegen bewandelen

Van sommige dates en sommige levens

De eigenschappen observeren

Van een lang dood kind

Foto's en verven

Zijn de kneepjes van de mensheid?

Onze goedgelovige geesten op een dwaalspoor brengen

Onze goedgelovige geesten!

We zijn woorden

Wij zijn eendagsvliegen

We verdwijnen allemaal in de tijd

Vanaf onze allereerste kreten

We gaan allemaal dood van binnen

Rondlopen... al deze momenten in de tijd

Mezelf verliezen... in de gangpaden van het museum

Het markeert mijn hart

Met een roodgloeiend strijkijzer

Voel je het gewicht?

Van deze datums in mijn rijmpjes?

Mijn rijmpjes?

Op tijd!

Zullen ze het overleven?

Op tijd!

We zijn woorden

Wij zijn eendagsvliegen

We verdwijnen allemaal in de tijd

Vanaf onze allereerste kreten

We gaan allemaal dood van binnen

Laat het stof… het bedekken

Onder de roest... We zijn verdwaald

Deze foto's... wij allemaal

We zullen allemaal verdwijnen... na verloop van tijd...

We zijn woorden

Wij zijn eendagsvliegen

We verdwijnen allemaal in de tijd

Vanaf onze allereerste kreten

We gaan allemaal dood van binnen

Zoals de films die we kijken

En de boeken die we lezen

Over de oude tijden

Hoewel we soms denken dat

Dat in een parallelle wereld hun verhaal voortleeft

Maar we moeten toegeven

Dat ze al eeuwen weg zijn

De wegen bewandelen

Van deze momenten in de tijd

Deze foto's blijven

Maar ze zijn slechts een truc

Want zij... wij... we zullen allemaal...

We zullen allemaal… verdwijnen… op tijd!